Zakjes goudvissen

Maandag 6 december 2010

(link foto's staat onderaan verhaal)

En ineens waren we in Bangkok en was het half één 's nachts. Over een kleine zes uur gaat ons vliegtuig naar Hanoi in Vietnam. We nemen een taxi naar het vliegveld en gaan opzoek naar een geschikte plek om de aankomend uren door te brengen. Het wordt een smoothie bar, maar na één smoothie zitten we vol en vervolgen we onze weg naar het internet café. Daarna verplaatsen we nog een keer naar een telefooncel en gaat Sanne naar het thuisfront bellen. Ik heb mijn kussentje tevoorschijn getoverd en ga proberen wat te slapen.
De vlucht naar Hanoi was denk ik een prima vlucht. Ik was na het slapen op het vliegveld, slaap dronken het vliegtuig ingestommeld en heb niet eens gemerkt dat we zijn opgestegen en weer geland. Pas toen we aan de slurf gekoppeld werden werd ik wakker. Jee, we zijn in Vietnam!!
Op naar de Shuttle bus, wat zouden we toch zonder die Shuttle bussen moeten. Ze zetten je af voor je hostel en het kost bijna niks, ideaal.
Vietnam! Wow, weer een totaal ander land dan de andere landen die ik gezien heb in Azië. Op de weg is het chaos, wat overigens wel een bekend tafereel is in Azië.
Koeien, voetgangers, brommertjes, fietsers, bushaltes je ziet het hier allemaal op de snelweg. Wat opvalt is dat er hier in verhouding heel veel brommertjes rijden. De bestuurders van de brommertjes dragen allemaal een klein helmpje en een mond kapje, verder zijn sommige beladen met slechts twee volwassenen en een twee kindjes erbij, één man had een stuk of dertig goudvissen in zakjes achterop weten te binden en van een koe in een aanhanger achterop een brommertje moet je ook niet gek opkijken. Wat ook echt leuk is om te zien zijn de Vietnamese vrouwtjes met rieten ronde punt hoedjes. En dat in combinatie met het dragen van een stok waar twee manden aan hangen vol met eten, is toch wel het top punt van Vietnamees zijn.
De huizen zijn hier ook anders. Soms los staand en dan staan er weer een kluitje bij elkaar. De gevel is mooi afgewerkt met tierelantijntjes en felle kleuren. De zijkanten zijn dicht gesmeerd met cement. De huizen zijn bijna allemaal hoog en smal. Dat zal dan wel Vietnamese logica zijn. We keken een uur lang onze ogen uit en arriveerden toen in ons hostel.
Deze is gelegen in het centrum van Hanoi in een smal straatje vol met werkelijk van alles en nog wat. Eet tentjes, eet stoepjes, eet kleedjes en eet stalletjes, boeken kraampjes, kappers, barretjes, reis bureautjes en ga zo maar door. Het is een gezellige boel. Ook in het hostel is het lekker druk en gezellig.
Na het inchecken gaan we op zoek naar onze eerste Vietnamese maaltijd. Missie nummer één hier in Hanoi. Ik maak me eigenlijk niet zo veel zorgen om het eten in Azië. Het lekkerste eten vind je in Thailand zelfs bij de kleine karretjes op straat. Over Vietnam heb ik alleen zo vaak gehoord dat je uit moet kijken met rauwe groeten en ongeschild fruit, ijs en vis dat ik toch wat voorzichtig ben. Selectief voorzichtig, want Sanne en ik bestellen bij het eerste beste karretje dat we tegen komen een fruit shake. Inclusief ijs. Ach, het zal wel goed zijn. We gaan uiteindelijk in een westers georiënteerde koffie tent zitten. Om hier vervolgens pompoensoep te eten en daarna nam Sanne patat met mayo en ik Nasi Goreng. Niet echt Vietnamees dus. We zijn hier nog twee weken dus tijd zat om de Vietnamese keuken te ontdekken.
Het verkeer rijdt hier, net zoals in Nederland, rechts. Gelukkig maar, want anders zouden we het helemaal niet overleven. De tweede missie is, pinnen. Met een kaart van de stad in de hand weten we het pinautomaat te vinden. Het bevindt zich alleen aan de overkant van de straat. Nu is oversteken in het drukke Hanoi een avontuur op zich. Het stikt hier namelijk van de brommertjes. Ook rijden er auto's, busjes, fiets taxi's maar vooral heel veel brommers. Stoplichten en zebra paden zijn er wel, maar niemand trekt zich daar iets vandaan. We staan even toe te kijken hoe we het gaan aanpakken. Een vrouw met haar dochter aan de hand stapt praktisch zonder te kijken de weg op en loopt op één tempo rechtdoor de weg over. Dat ging zo soepeltje, echt bizarre. Alles en iedereen rijdt netjes om je heen. De truc is alleen recht over te steken en hetzelfde tempo aan te houden en vooral niet twijfelen.
Wanneer het net ietsie minder dan enorm druk is op de weg steken we over. Hysterisch giechelend staan we even later aan de overkant. We hebben het gehaald!! We pinnen om precies te zijn 7.000.000,00 Vietnamese Dong. Dit heeft een waarde van EUR 270,-
Ik kreeg het geld in briefjes van één ton en vijf ton. Haha, echt bizarre hoe weinig het geld hier waard is.
Midden in Hanoi ligt een meer, wat eigenlijk niet veel voorstelt, maar net zoals de kathedraal die we daarna bekijken hoort het bij het toerist zijn in de stad Hanoi. Het is hier lekker druk op straat, eigenlijk te druk om rustig te kunnen lopen. Je moet echt goed uitkijken dat je niet onder een brommertje of fietser loopt, zeker omdat de stoepen helemaal bezaaid zijn met mensen die van zonnebloem pitjes, gefrituurde rolletjes (Vietnamese loempia's, maar dan heel anders) of gekke paarse besjes zitten te genieten.
Terug in het hostel kruipen we even achter de computer om daarna snel avond te gaan eten. We zijn nogal moe van het reizen en morgen moeten we om acht uur klaar staan. We gaan namelijk twee dagen naar de Halong Bay.
Het Vietnamese nachtleven moet het even zonder ons doen vanavond.

foto's: http://picasaweb.google.com/110499589480486761305/76Dec10#