Aapies kijken

(link foto's staat onderaan verhaal)

Zaterdag 18 december 2010

Vanochtend ging de wekker veel te vroeg, na zo een avond als gister. Om kwart over zeven zaten we aan het ontbijt, want om acht uur moeten we klaar staan voor het hostel. Daar worden we opgepikt en naar de haven gebracht.
We gaan vandaag met z'n drieën een boot tocht maken. De Monkey boat trip naar o.a. Monkey Island. Sanne komt vanochtend vroeg met de bus aan en neemt de taxi naar het hostel. Terwijl we aan het ontbijt zitten verwacht ik de taxi ieder moment...het blijft stil. Wanneer er om half acht nog geen taxi verschijnt en ik nog geen reactie op mijn smsjes heb, bel ik Sanne even op dat ze nu toch echt moet komen. Geen gehoor.
Kwart voor acht krijg ik een smsje van Sanne dat wij maar met z'n tweeën moeten gaan want haar bus had vannacht pech in de bergen en heeft daar een tijd stil gestaan. En dat ze het dus niet gaat halen. Wat een pech! En dat terwijl ze vond dat de bus met de fik er in geen goed idee was. Nu moet ik toegeven dat het een wilde rit was, maar wel zonder pech onderweg.
Stipt op tijd staat het busje klaar. Dat verbaasd mij hier in Vietnam, de treinen en bussen rijden hier allemaal zo op tijd. Wel heb je de kans dat de de connectie niet helemaal aan sluit. Zo zaten we dan ook een half uurtje te wachten in de haven en toen we eindelijk in het bootje mochten stappen duurde het nog minimaal een half uur voordat we echt vertrokken.
De dag begint met een welkomst praatje van onze gids. Hij staat er lekker bij in zijn foute wit met groen gebloemde zwembroek en een snorkel set op zijn hoofd. Eerst wordt alles in het Vietnamees verteld en daarna in nog een Aziatische taal, althans dat dacht ik. Het bleek Engels te zijn. Een goed bedoeld, maar onverstaanbaar praatje dus.
We zitten met ongeveer dertig mensen in het bootje, een gezellige groep. De helft zijn backpackers uit het hostel en de andere helft is een mengeling van wat oudere Aziatische toeristen en Amerikanen. Als eerste staat er op het programma een bezoekje aan een onderwaterleven museum, een soort Sea Life. Sinds ik duik vind ik dit hartstikke interessant dus keek mijn ogen uit. Van zeepaardjes tot haaien en grote schildpadden, ze hebben van alles. Wel sneu, die arme beestjes zwemmen daar in een aquarium terwijl je het gebouw uit stapt en op nog geen vier meter lopen ben je bij de zee. Het museum staat namelijk op een klein eilandje.
De tocht gaat verder naar een klein baaitje waar we kunnen snorkelen en eventueel een jetski huren. We houden het bij snorkelen. Vanaf het dak van de boot springen we in het water. Niet veel later worden er vanaf de boot opblaas banden naar ons toe gegooid, dus dobberen we daar een tijdje in rond.
Van zwemmen krijg ik altijd trek en wat een timing dat de lunch als volgende puntje op het programma staat. De bankjes waar we op zaten werden handig ingeklapt en dienden vervolgens als één grote tafel midden op de boot. We konden er gezellig met z'n allen om heen zitten. Toen het eten werd op gedient leek er geen einde aan te komen. Er bleven maar dienbladen met schaaltjes tevoorschijn komen, de lunch was dan ook heerlijk en enorm uitgebreid. Tot nu toe was de trip echt een succes, alleen heb ik nog geen aapje gezien.
De lunch werd weer opgeruimd en ik verwachtte dat de bankjes weer werden uitgeklapt. Dit gebeurde niet en tot mijn grote verbazing werd er een ding op de tafel gezet. Toen ik goed keek barstte ik spontaan in lachen uit. Wat eerst leek op een paar bij elkaar gebonden tonnen en tijltjes bleek een echt drumstel te zijn. Ik kon het niet geloven! Even later stapte er een man op de tafel met een gitaar in zijn hand, beide instrumenten werden aangesloten op een versterker en de tafel was om geturned tot waar pop podium. De gids had zich getransformeerd tot zanger en zong een “mooi” Vietnamees lied voor ons.
Dit had ik echt niet verwacht, het was echt super leuk en het drumstel deed het fantastisch! Na een paar nummers was het aan ons. De gids ging de kring rond en vroeg naar de verschillende nationaliteiten. Bijna bij ieder land wist hij wel een nummertje op te dragen. Dit deed hij natuurlijk niet alleen, maar samen met de desbetreffende persoon. Ik vreesde het ergste, maar gelukkig was er nog een Nederlandse jongen aan boord en hij werd voor mij uitgekozen. Ik moest even goed luisteren wat onze gids nou precies zong, maar het was het nummer: Ik heb een potje met vet.
Echt heel grappig. Gelukkig wist hij niet nog een Nederlands nummer en kon ik blijven zitten waar ik zat.
Na een geniaal concert werd de gitaar en het drumstel weer opgeborgen en knalde er muziek uit de speakers. Het was tijd om te dansen. Alles en iedereen danste door elkaar heen op het podium. Zo was er ook een Aziatische man waar we echt om en mee gelachen hebben. Hij had zo zijn eigen dans pasjes. Samen met nog een meisje leerde hij ons een soort stier na te doen. Wij hebben hem vervolgens de vogeltjes dans geleerd. Zo doe je nog eens wat nuttigs op zo'n tripje.
We waren inmiddels aangekomen in een ander baaitje. Zullen we hier de aapjes zien?
De gids vertelde ons dat we hier nog even blijven en dat we lekker door kunnen feesten en wie wat te drinken wilt, die moet het komen halen. Zonder nog iets te zeggen plonst hij het water in. Na hem volgt een grote opblaas band waar een bodem aan vast is gemaakt, hierop staat een kratje gevuld met bier en wijn. Geweldig! Een drijvend barretje. Dus springen we met een stel het water weer in en dobberen we met een glaasje in de hand rond. Het is allemaal zo leuk en creatief. De gids is ook van alle markten thuis, als zanger, drummer, barman en reisleider.
Terwijl we daar dobberen komt er een soort mandje voorbij, bestuurd door een klein Vienamees mannetje met slechts één peddel. Het mannetje gooit behendig een lang net in het water terwijl hij voorbij peddelt. Het mandje is groot genoeg voor één persoon en een visnet. Ik kijk werkelijk mijn ogen uit vandaag.
Als laatste staat een bezoek aan een ander tropisch eilandje gepland. Het is helemaal open getrokken vandaag dus hebben we super mazzel met het weer. Ik ben benieuwd of dit het beloofde Monkey Island is. Het is een schitterend eilandje met palmen en een mooi strandje. Ik koop een kokos noot en ga daarvan eens lekker genieten op een stijgertje. Daar hebben we met een groepje heerlijk liggen zonnebaden. Want ook hier is geen aapje te bekennen.
Na het luieren in de zon brengt de boot ons terug naar het haventje. Hmm...dit was toch de Monkey trip? We hebben het even na gevraagd bij de groep. Het blijkt dat we op de Party Boat trip zitten. En niet de Monkey trip zitten, vandaar. Haha, nou geen aapies gezien dus, maar wel een super dag gehad! Het was echt heel leuk en we hebben veel mooie dingen gezien.
In het hostel wacht Sanne ons op en gaan we op zoek naar een restaurantje. Het wordt een heerlijke tapas maaltijd. Tijdens het eten hebben we weer even crisis overleg. Ik moet vanavond de bus nemen naar Hoi Chi Min City. Terwijl Sanne Nha Trang nog helemaal niet gezien heeft en hier kan je juist zo veel leuke dingen doen. Ik moet alleen nog maar haasten en Sanne heeft nog lekker drie weken te gaan. Ze besluit in Nha Trang te blijven. Dus wordt dit het definitieve afscheid, althans over drie weekjes zie ik haar natuurlijk weer gewoon in Nederland.
Mitch en ik maken ons klaar voor de laatste bus rit. Dit maal pakken we het anders aan. We gaan helemaal achterin de bus liggen zodat we met geen mogelijkheid op de weg kunnen kijken. De gordijntjes gaan dicht en de laptop gaat aan. Een film lijkt ons goede afleiding. Tot morgen!

Link foto's: http://picasaweb.google.com/110499589480486761305/1418Dec10#