Canal Walk, Gechipte boom, Duik in de geschiedenis
Door: Jamie
Blijf op de hoogte en volg Jamie
10 Oktober 2011 | Zuid-Afrika, Kaapstad
Canal Walk
(link foto's staat onderaan verhaal)
Maandag 25 juli 2011
Ik heb er al velen gezien, overal ter wereld zijn ze er. Groot, klein en ook enorm. Met werkelijk van alles en nog wat, goedkope troep of juist chiquer dan chique. Ik heb er onlangs zelfs één gezien met een pretpark erin gebouwd, compleet met achtbaan. Dat is hier niet te vinden, maar het winkelcentrum waar we vandaag een bezoek aan gebracht hebben mag er ook wel wezen. Het is heel groot en vol met luxe winkels.
Ik ben al sinds ik hier in de Zuid-Afrikaanse winter belandt ben, op zoek naar laarzen. Tot nu toe ben ik helaas nog niet geslaagd en na dit winkelcentrum doorgekamt te hebben heb ik nog steeds geen succes geboekt. Uiteraard was het wel een geslaagd dagje slenteren tussen al het moois.
Gechipte bomen
Dinsdag 26 juli 2011
Mitch is vanochtend met Shaun mee gegaan om de auto te halen. Het duurde lang voordat hij terug kwam en dat was verdacht. Het is weer de 26ste van de maand en dan hebben we wat te vieren. Ik ben heel benieuwd of Mitch er aan gedacht heeft.
Toen ik vanochtend open deed kreeg ik een heel mooi bosje oranje roosjes. Rood was cliché en na het wereld kampioenschap is de kleur oranje op Mitch zijn netvlies geprint. Nederlanders en hun oranje...
Vanmiddag rijden we naar een voor mij nog onbekende bestemming. Spannend. Mitch sleept een enorme tas mee en ik heb wel een beetje een idee wat we gaan doen, maar niet waar.
We komen aan bij de Kirstenbosch Botanical Gardens. Hier gaan we romantisch picknicken. Ik kijk mijn ogen uit. Het is hier schitterend. Het natuurgebied ligt aan de andere kant van de tafelberg. We besluiten eerst ergens het kleedje te spreiden en gaan dan rond lopen. Mitch wil een perfect plekje vinden en tegen de tijd dat we dat perfecte stukje gras hebben gevonden hebben we hel halve gebied al doorgekamt. Haha, ik lach me gek. Wel lief!
De picknick is heerlijk en we hebben super mooi weer. De zon schijnt en het is gewoon heet. We kletsen wat maar genieten ook van de omgeving. Wat een rust straalt zo'n park natuurgebied uit, heerlijk.
Na de picknick bekijken we zoals beloofd een deel van de tuin. Het tuintje is maar liefst 36 hectaren groot en is deel van een beschermd natuurgebied van maar liefst 528 hectaren.
Mitch is best een macho man, maar heeft gelukkig nog veel meer kanten. Zoals ik vandaag te zien krijg. Hij is heel enthousiast over alle plantjes en beestjes en vertelt er van alles over. Zo is er hier een enorme variatie aan planten. Ook is er een zeer zeldzame boom. Deze groeit heel langzaam en is ontzettend duur. Deze bomen worden tegenwoordig dan ook van een chip voorzien voor het geval ze gestolen worden. Dan kunnen ze ze weer makkelijk terug vinden.
Weer heel wat wijzer gaan we weer naar huis. Wat een heerlijke dag en een leuke verassing!
Een duik in de geschiedenis
De geschreven geschiedenis begint in 1652 met de Nederlandse kolonisten. Jan van Riebeeck stichtte namens de VOC (Verenigde Oost-Indische Compagnie) een bevoorrading station op Kaap de Goede Hoop. Er leefden op dat moment vele verschillende bevolkingsgroepen waarvan de Xhosa, San, Khoikhoi en Zoeloe de bekendste en de grootste waren.
In 1670 besloot de VOC het gebied uit te breiden naar het binnenland. De kolonie bestond uit Nederlanders, maar ook Duitsers, Fransen, en Schotten. De cultuur van de oorspronkelijke bewoners van Zuid-Afrika werd hierdoor flink vernietigd. Door de uitbreiding ontstond er een tekort aan arbeiders en dus werden er slaven uit Indonesië, Madagaskar en India geïmporteerd. Door de loop der jaren mengden de afstammelingen van deze bevolkingsgroepen zich en zo ontstond de bevolkingsgroep de Kaapse Kleurling, oftewel de Cape Colored.
Om te voorkomen dat Kaap de Goede Hoop een Franse kolonie werd kwam Groot-Brittannië in 1795 en namen de macht in het gebied over. De Nederlanders trokken zich terug in 1803.
In 1835 schaften de Britten de slavernij af waardoor er onenigheid ontstond over de compensaties. De reeds gevestigde van Nederland afkomstige Boeren trokken naar het binnenland om een eigen republiek te stichten o. a. genaamd de Oranje Vrijstaat en de Transvaal. Zij werden de Zuid-Afrikaanse Republiek. Twee grote Boeren oorlogen volgden gedreven door rijkdom en kolonisatie. De Boeren verzette zich hevig maar verloren uiteindelijk de strijd en de Boeren oftewel de Afrikaners vonden het tijd om vrede te sluiten. Dit verdrag werd in 1902 getekend. Een opmerkelijk punt van dit verdrag was het feit dat de Zwarten geen stemrecht kregen.
De Britten probeerden vervolgens de Nederlandse taal, gesproken door de Boeren te verbannen. Dit was tevergeefs. Rond 1906 ontstond de eerste formele erkenning van de taal Afrikaans en in 1926 werd Afrikaans de eerste officiële taal en verving dit de Nederlandse taal. Tot 1983 werd Nederlands echter nog grondwettelijk gelijk gesteld aan het Afrikaans.
Ik vind dit zelf heel interessant omdat je, voor het geval je dit niet wist, door het lezen van de geschiedenis goed snapt waar de verschillende bevolkingsgroepen en het Afrikaans vandaan komt in Zuid-Afrika.
De geschiedenis les gaat verder:
In 1910 werd de Unie van Zuid-Afrika gesticht. Een republieken kolonie en de macht lag in handen van de Blanke minderheid. Hierdoor werd in 1913 de Land Act aangenomen. Dit hield in dat het grondgebied grotendeels aan de Blanken werd toegewezen.
Door een fusie van twee politieke partijen ontstond er in 1934 de Nationale Partij, zij streefden naar samenwerking tussen de Engels- en Afrikaans sprekende partijen en naar Apartheid.
In 1948 kwam de Nationale Partij aan de macht en al snel werden er regels voor rassenscheiding ingevoerd. Vele rechten werden de Zwarten en Kleurlingen ontnomen. Blanken kregen voorrecht in winkels en werden eerst geholpen, scholen werden gescheiden en huwelijke tussen verschillende rassen werden verboden.
De stad Kaapstad was toegewezen aan de Blanken. De Kaapse Kleurlingen en de Zwarten leefden buiten de stad in de krotten wijken/townships. In de Townships zelf was ook onderscheidt in de gebieden van de Zwarten en Kleurlingen. Er waren grenzen in één en hetzelfde land. Door het apartheidsregime was het alsof er allerlei kleine landjes waren in één groot Zuid-Afrika.
Om dit allemaal te kunnen controleren kreeg iedereen een identiteit document. Deze waren echter niet hetzelfde. Ieder ras kreeg zijn eigen identiteit bewijs. De Zwarten kregen een paspoort, genaamd de Dompas. Het woord Dom is afkomstig van het Nederlands en heeft dezelfde betekenis. Dit document gaf aan wanneer en waar je, je in je eigen land moest begeven. Overtrad je deze regels, dan werd dit bestraft met een gevangenis straf. Wilden de Zwarten echter naar Kaapstad om daar te werken, dan kregen ze een 8 uurs visum.
De Kleurlingen hadden de letter K in hun paspoort en de Blanken de letter W voor White. De mensen met een andere komaf hadden een M is het paspoort, dit staat voor Mixed.
Ondertussen was de ANC in opstand. Dit is de socialistisch georiënteerde politieke organisatie van de Zwarten. De Blanke regering onderdrukte het protest hevig. Inmiddels waren zowel Blanken als Zwarten tegen de Apartheid.
In 1960 was er een groot protest tegen de Passenwetten en verbrande velen symbolisch hun paspoort. Dit werd echter meteen beantwoordt met het officieel verbieden van Zwarten politieke organisaties. Zuid Afrika werd een republiek.
Onder het regime van de toenmalige Blanke president Hendrik Verwoerd werden er in de jaren zestig 3,5 miljoen Zwarten met geweld uit hun huizen verdreven. Voor het ANC was dit de aanleiding om over te gaan op gewelddadige acties tegen het Apartheidsregime. Dit beperkte zich echter tot strategische doelen zoals stroomcentrales. Dit is dan ook waardoor Nelson Mandela gevangen werd gezet.
District Six is nu de dag een goed voorbeeld van wat er zich toen de tijd afspeelde. District Six is een groot gebied in het centrum van Kaapstad. De apartheid was in volle gang. In februari 1966 werd dit gebied door de toenmalige minister van Community Development toegewezen aan de Blanken. Dit besluit had drastische gevolgen. De huizen van de Zwarten en Kleurlingen werden gesloopt, slechts vijf gebouwen bleven gespaard waaronder een kerk.
Er zijn foto's van voor en na deze veranderingen gemaakt. Hele straten en wijken zijn met de grond gelijk gemaakt terwijl andere gebouwen heringericht werden als huizen voor de Blanken van de midden klasse. In alleen dit gebied werden er al 60.000 mensen de stad uit gedwongen. Zij trokken allemaal naar de Townships en zo zijn deze groter en groter gegroeid. (Op de foto's is goed te zien hoe grote delen stad verdwenen zijn. Ook is er een foto van een straat van voor en na het slopen en je ziet de vele straatnaam bordjes van de verdwenen straten. Ook is er een foto van een bord dat aangeeft dat het gebied alleen bestemd is voor de Blanken.)
Op den duur werd de stad Kaapstad een gebied voor de Blanken. Na vijf uur 's avonds mochten er alleen nog maar Blanken in de stad zijn. Een situatie die wij ons hier niet voor kunnen stellen. Er was onderscheidt in alles. Niet alleen op de scholen, maar ook al bij de kleinste dingen. Zo hingen er boven openbare bankjes bordjes voor welke bevolkingsgroep deze bestemd waren.
Ondertussen waren er vele protesten aan de gang die grof werden aangepakt door de regering. De beelden hiervan kwamen naar buiten en men sprak van schande. In Zuid-Afrika zelf was dit echter minder bekend, dit omdat de regering het in de doofpot stopte. Wereldwijd had het echter als gevolg dat er economische sancties tegen Zuid-Afrika kwamen, als antwoord op de Apartheid.
De internationale druk op de regering nam toe. In 1989 werd De Klerk president en in zijn openingstoespraak kondigde hij de afschaffing van de discriminatiewetten aan.
Op 11 februari 1990 werd Nelson Mandela vrijgelaten. Een grote gebeurtenis die symbool staat voor het einde van de Apartheid. Wanneer hij in 1994 na verkiezingen tot president verkozen werd, werd de afschaffing doorgevoerd. Eindelijk einde Apartheid.
Link foto's: https://picasaweb.google.com/110499589480486761305/KTSA282526Juli11#
(link foto's staat onderaan verhaal)
Maandag 25 juli 2011
Ik heb er al velen gezien, overal ter wereld zijn ze er. Groot, klein en ook enorm. Met werkelijk van alles en nog wat, goedkope troep of juist chiquer dan chique. Ik heb er onlangs zelfs één gezien met een pretpark erin gebouwd, compleet met achtbaan. Dat is hier niet te vinden, maar het winkelcentrum waar we vandaag een bezoek aan gebracht hebben mag er ook wel wezen. Het is heel groot en vol met luxe winkels.
Ik ben al sinds ik hier in de Zuid-Afrikaanse winter belandt ben, op zoek naar laarzen. Tot nu toe ben ik helaas nog niet geslaagd en na dit winkelcentrum doorgekamt te hebben heb ik nog steeds geen succes geboekt. Uiteraard was het wel een geslaagd dagje slenteren tussen al het moois.
Gechipte bomen
Dinsdag 26 juli 2011
Mitch is vanochtend met Shaun mee gegaan om de auto te halen. Het duurde lang voordat hij terug kwam en dat was verdacht. Het is weer de 26ste van de maand en dan hebben we wat te vieren. Ik ben heel benieuwd of Mitch er aan gedacht heeft.
Toen ik vanochtend open deed kreeg ik een heel mooi bosje oranje roosjes. Rood was cliché en na het wereld kampioenschap is de kleur oranje op Mitch zijn netvlies geprint. Nederlanders en hun oranje...
Vanmiddag rijden we naar een voor mij nog onbekende bestemming. Spannend. Mitch sleept een enorme tas mee en ik heb wel een beetje een idee wat we gaan doen, maar niet waar.
We komen aan bij de Kirstenbosch Botanical Gardens. Hier gaan we romantisch picknicken. Ik kijk mijn ogen uit. Het is hier schitterend. Het natuurgebied ligt aan de andere kant van de tafelberg. We besluiten eerst ergens het kleedje te spreiden en gaan dan rond lopen. Mitch wil een perfect plekje vinden en tegen de tijd dat we dat perfecte stukje gras hebben gevonden hebben we hel halve gebied al doorgekamt. Haha, ik lach me gek. Wel lief!
De picknick is heerlijk en we hebben super mooi weer. De zon schijnt en het is gewoon heet. We kletsen wat maar genieten ook van de omgeving. Wat een rust straalt zo'n park natuurgebied uit, heerlijk.
Na de picknick bekijken we zoals beloofd een deel van de tuin. Het tuintje is maar liefst 36 hectaren groot en is deel van een beschermd natuurgebied van maar liefst 528 hectaren.
Mitch is best een macho man, maar heeft gelukkig nog veel meer kanten. Zoals ik vandaag te zien krijg. Hij is heel enthousiast over alle plantjes en beestjes en vertelt er van alles over. Zo is er hier een enorme variatie aan planten. Ook is er een zeer zeldzame boom. Deze groeit heel langzaam en is ontzettend duur. Deze bomen worden tegenwoordig dan ook van een chip voorzien voor het geval ze gestolen worden. Dan kunnen ze ze weer makkelijk terug vinden.
Weer heel wat wijzer gaan we weer naar huis. Wat een heerlijke dag en een leuke verassing!
Een duik in de geschiedenis
De geschreven geschiedenis begint in 1652 met de Nederlandse kolonisten. Jan van Riebeeck stichtte namens de VOC (Verenigde Oost-Indische Compagnie) een bevoorrading station op Kaap de Goede Hoop. Er leefden op dat moment vele verschillende bevolkingsgroepen waarvan de Xhosa, San, Khoikhoi en Zoeloe de bekendste en de grootste waren.
In 1670 besloot de VOC het gebied uit te breiden naar het binnenland. De kolonie bestond uit Nederlanders, maar ook Duitsers, Fransen, en Schotten. De cultuur van de oorspronkelijke bewoners van Zuid-Afrika werd hierdoor flink vernietigd. Door de uitbreiding ontstond er een tekort aan arbeiders en dus werden er slaven uit Indonesië, Madagaskar en India geïmporteerd. Door de loop der jaren mengden de afstammelingen van deze bevolkingsgroepen zich en zo ontstond de bevolkingsgroep de Kaapse Kleurling, oftewel de Cape Colored.
Om te voorkomen dat Kaap de Goede Hoop een Franse kolonie werd kwam Groot-Brittannië in 1795 en namen de macht in het gebied over. De Nederlanders trokken zich terug in 1803.
In 1835 schaften de Britten de slavernij af waardoor er onenigheid ontstond over de compensaties. De reeds gevestigde van Nederland afkomstige Boeren trokken naar het binnenland om een eigen republiek te stichten o. a. genaamd de Oranje Vrijstaat en de Transvaal. Zij werden de Zuid-Afrikaanse Republiek. Twee grote Boeren oorlogen volgden gedreven door rijkdom en kolonisatie. De Boeren verzette zich hevig maar verloren uiteindelijk de strijd en de Boeren oftewel de Afrikaners vonden het tijd om vrede te sluiten. Dit verdrag werd in 1902 getekend. Een opmerkelijk punt van dit verdrag was het feit dat de Zwarten geen stemrecht kregen.
De Britten probeerden vervolgens de Nederlandse taal, gesproken door de Boeren te verbannen. Dit was tevergeefs. Rond 1906 ontstond de eerste formele erkenning van de taal Afrikaans en in 1926 werd Afrikaans de eerste officiële taal en verving dit de Nederlandse taal. Tot 1983 werd Nederlands echter nog grondwettelijk gelijk gesteld aan het Afrikaans.
Ik vind dit zelf heel interessant omdat je, voor het geval je dit niet wist, door het lezen van de geschiedenis goed snapt waar de verschillende bevolkingsgroepen en het Afrikaans vandaan komt in Zuid-Afrika.
De geschiedenis les gaat verder:
In 1910 werd de Unie van Zuid-Afrika gesticht. Een republieken kolonie en de macht lag in handen van de Blanke minderheid. Hierdoor werd in 1913 de Land Act aangenomen. Dit hield in dat het grondgebied grotendeels aan de Blanken werd toegewezen.
Door een fusie van twee politieke partijen ontstond er in 1934 de Nationale Partij, zij streefden naar samenwerking tussen de Engels- en Afrikaans sprekende partijen en naar Apartheid.
In 1948 kwam de Nationale Partij aan de macht en al snel werden er regels voor rassenscheiding ingevoerd. Vele rechten werden de Zwarten en Kleurlingen ontnomen. Blanken kregen voorrecht in winkels en werden eerst geholpen, scholen werden gescheiden en huwelijke tussen verschillende rassen werden verboden.
De stad Kaapstad was toegewezen aan de Blanken. De Kaapse Kleurlingen en de Zwarten leefden buiten de stad in de krotten wijken/townships. In de Townships zelf was ook onderscheidt in de gebieden van de Zwarten en Kleurlingen. Er waren grenzen in één en hetzelfde land. Door het apartheidsregime was het alsof er allerlei kleine landjes waren in één groot Zuid-Afrika.
Om dit allemaal te kunnen controleren kreeg iedereen een identiteit document. Deze waren echter niet hetzelfde. Ieder ras kreeg zijn eigen identiteit bewijs. De Zwarten kregen een paspoort, genaamd de Dompas. Het woord Dom is afkomstig van het Nederlands en heeft dezelfde betekenis. Dit document gaf aan wanneer en waar je, je in je eigen land moest begeven. Overtrad je deze regels, dan werd dit bestraft met een gevangenis straf. Wilden de Zwarten echter naar Kaapstad om daar te werken, dan kregen ze een 8 uurs visum.
De Kleurlingen hadden de letter K in hun paspoort en de Blanken de letter W voor White. De mensen met een andere komaf hadden een M is het paspoort, dit staat voor Mixed.
Ondertussen was de ANC in opstand. Dit is de socialistisch georiënteerde politieke organisatie van de Zwarten. De Blanke regering onderdrukte het protest hevig. Inmiddels waren zowel Blanken als Zwarten tegen de Apartheid.
In 1960 was er een groot protest tegen de Passenwetten en verbrande velen symbolisch hun paspoort. Dit werd echter meteen beantwoordt met het officieel verbieden van Zwarten politieke organisaties. Zuid Afrika werd een republiek.
Onder het regime van de toenmalige Blanke president Hendrik Verwoerd werden er in de jaren zestig 3,5 miljoen Zwarten met geweld uit hun huizen verdreven. Voor het ANC was dit de aanleiding om over te gaan op gewelddadige acties tegen het Apartheidsregime. Dit beperkte zich echter tot strategische doelen zoals stroomcentrales. Dit is dan ook waardoor Nelson Mandela gevangen werd gezet.
District Six is nu de dag een goed voorbeeld van wat er zich toen de tijd afspeelde. District Six is een groot gebied in het centrum van Kaapstad. De apartheid was in volle gang. In februari 1966 werd dit gebied door de toenmalige minister van Community Development toegewezen aan de Blanken. Dit besluit had drastische gevolgen. De huizen van de Zwarten en Kleurlingen werden gesloopt, slechts vijf gebouwen bleven gespaard waaronder een kerk.
Er zijn foto's van voor en na deze veranderingen gemaakt. Hele straten en wijken zijn met de grond gelijk gemaakt terwijl andere gebouwen heringericht werden als huizen voor de Blanken van de midden klasse. In alleen dit gebied werden er al 60.000 mensen de stad uit gedwongen. Zij trokken allemaal naar de Townships en zo zijn deze groter en groter gegroeid. (Op de foto's is goed te zien hoe grote delen stad verdwenen zijn. Ook is er een foto van een straat van voor en na het slopen en je ziet de vele straatnaam bordjes van de verdwenen straten. Ook is er een foto van een bord dat aangeeft dat het gebied alleen bestemd is voor de Blanken.)
Op den duur werd de stad Kaapstad een gebied voor de Blanken. Na vijf uur 's avonds mochten er alleen nog maar Blanken in de stad zijn. Een situatie die wij ons hier niet voor kunnen stellen. Er was onderscheidt in alles. Niet alleen op de scholen, maar ook al bij de kleinste dingen. Zo hingen er boven openbare bankjes bordjes voor welke bevolkingsgroep deze bestemd waren.
Ondertussen waren er vele protesten aan de gang die grof werden aangepakt door de regering. De beelden hiervan kwamen naar buiten en men sprak van schande. In Zuid-Afrika zelf was dit echter minder bekend, dit omdat de regering het in de doofpot stopte. Wereldwijd had het echter als gevolg dat er economische sancties tegen Zuid-Afrika kwamen, als antwoord op de Apartheid.
De internationale druk op de regering nam toe. In 1989 werd De Klerk president en in zijn openingstoespraak kondigde hij de afschaffing van de discriminatiewetten aan.
Op 11 februari 1990 werd Nelson Mandela vrijgelaten. Een grote gebeurtenis die symbool staat voor het einde van de Apartheid. Wanneer hij in 1994 na verkiezingen tot president verkozen werd, werd de afschaffing doorgevoerd. Eindelijk einde Apartheid.
Link foto's: https://picasaweb.google.com/110499589480486761305/KTSA282526Juli11#
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
