Do NOT enter!

Vrijdag 17 juli 2009, vandaag ga ik om drie uur de Dylan’s tour doen. Geen idee nog wat het inhoudt maar het is me door iedereen aangeraden dus waarom niet. Ik heb al twee keer de hop on/hop off bus genomen dus het is tijd voor iets anders.
Om drie uur stapte ik samen met Geoff, Will (de aussie boys) en twaalf andere mensen de mini-van in. Dylan is de organisator en tevens de chauffeur. Hij is geboren en getogen in San Francisco en weet dus genoeg te vertellen over de stad. Al rijdende worden we wijzer en wijzer. Hij had a good sense of humor en maakte er een leuke tour van. Via de verschillende buurten in San Fran reden we over de Golden Gate brug naar de Red Woods. Hier kregen we zo’n anderhalf uur om een kleine hike te doen. Het is hier super mooi! Het bos of beter gezegd woud vol met enorme naald bomen en kleine eekhoorntjes, de heuvels en de laag hangende mist. Typisch San Fran en echt heel mooi.
San Francisco is een stad aan de kust. Er is een grote baai en door de warmte van de stad en de kou van de oceaan is er een constante koele wind en vrijwel altijd laag hangende mist. Het rolt als het ware via de baai ingang over de Golden Gate brug de stad over. Men zegt niet voor niets:
‘San Francisco the city what disappears in the clouds.’
Het weer is hier stralend maar door de constante wind en de opkomende mist is het hier nooit echt strand weer. Ik ben zelfs blij dat ik wat lange broeken en vestjes heb meegenomen en stond bijna op het punt een fleece jack te kopen. Die heb je hier absoluut nodig!
Na de Red Woods hike stapten we weer in het busje en reden we naar een mooi uitkijk punt. Hier vandaan kan je de brug en de stad heel mooi zien. Ik zeg kan…vandaag dus niet:p Het was te mistig en je wil niet weten wat voor een sterke wind daar woei. Ik kan gerust zeggen dat ik nog nooit in zo’n sterke wind gelopen heb en de mist maakte het er niet veel aangenamer op. Toen we, nadat we niks gezien hadden, terug kwamen bij het busje was ik bevroren. In het busje terug naar de stad was ik al snel weer ontdooid ;)
San Francisco, een leuke stad zegt men. Je hoort echter nooit iemand zeggen dat het de stad is met de enorme verschillen en de extreme uitersten. En dat is het wel kan ik je vertellen.
San Francisco heeft 750.000 inwoners. Door de weeks zijn er echter drie miljoen mensen te vinden in de stad. 2,250.000 mensen komen hier om te werken. Van de 750.000 inwoners zijn 100.000 zwervers en bedelaars. Dit aantal is zo enorm doordat er voorheen door de gouverment wat foute beslissingen zijn genomen.
Men dacht dat de zwervers die er toen de tijd waren zich rustig zouden houden als zij genoeg geld kregen van de overheid. Zo was het dat zij $300,- extra kregen per maand. Dit klonk voor heel veel mensen erg uitnodigend. Extra geld en een easy life on the streets. Je hoeft niet te werken, niks. Veel mensen besloten toen de tijd om op straat te gaan leven. San Francisco wordt wel wat kouder in de winter maar niet te koud om op straat te leven. Goed te doen dus.
Er werd in deze tijd wel controle gehouden en er werden boetes uitgedeeld voor openbare dronken schap e.d. deze werden alleen niet betaald en haast onmogelijk om achter aan te zitten. De meeste mensen leefden op straat. De wet van het geven van extra geld werd gelukkig afgeschaft.
Men kan nu wel mensen die de wet overtreden arresteren. Maar langer dan drie dagen kunnen ze niet worden vast gehouden. Dit kost alleen maar extra geld en is zinloos. De situatie is inmiddels zo uit de hand gelopen dat de overheid er vrij weinig aan kan doen. Tot nu de dag laat men het zo.
De meeste zwervers, drugs en alcohol verslaafde hebben wel een huisje. Of misschien kan ik het beter “iets van onderdak” noemen. Deze huizen bevinden zich allemaal in één gebied ter grote van vier bij vier blocks. Dit is het gebied waarvan ik eerder al zei, do NOT enter!!
Zo lang je daar buiten blijft is er niks aan de hand. Er hier één kruispunt waar zich rond twee uur ’s nachts zo’n twee honderd mensen verzamelen. Allemaal aan de drug en/of aan het dealen. Er wordt hier nu nog steeds wel gecontroleerd, maar dat houdt meer in dat de huizen bezocht worden om te zien of er nergens gewonde of dode mensen liggen.
Wat ik al zei, een stad met vele uitersten.
Zo ligt naast dit gebied hét winkel gebied en drie blocks verder op ligt de duurste wijk van San Francisco City.
Een ander ken merk van San Francisco is de Golden Gate Bridge. De grote rode brug die je de stad in leidt. Deze brug is blijkbaar erg aantrekkelijk om vanaf te springen om daarmee je leven te eindigen. Tot nu toe hebben 2.500 mensen een poging gewaagd en slechts een enkeling heeft het overleefd. Er rijden nu controle wagentjes over de brug om te zien of niemand een verdachte indruk geeft. Verder moet de brug eigenlijk bijna constant geverfd worden zodat het metaal niet weg roest en de brug niet instort.
De tour was super gezellig en erg interessant. Zo reden we door China Town, de armste, de rijkste, de gay en de lesbian buurten en als laatste reden we naar de hippie buurt. Hier is één soort van hoofdstraat waar je eigenlijk bijna alleen maar hippies ziet, hippie winkeltjes, hippie barretjes en niet te vergeten de hippie bedelaars. En heel veel lang haar!
Uiteindelijk waren we rond negen uur weer in het hostel. Hier zochten we Jamie en James op en zijn we met z’n allen uit eten gegaan bij de Thai. Heerlijk! De rest van de avond hebben we gezellig in het hostel door gebracht. Jamie en James zijn namelijk pas 20 jaar oud en helaas mag je dan geen enkele bar in voor je 21ste. Dus sociaal als wij zijn bleven we met z’n allen daar.

Zaterdag 18 juli 2009, het was weer een latertje maar, vandaag ben ik op tijd opgestaan. Vandaag gaan we Geoff, Will en ik namelijk fietsen huren en een bike ride door San Fran maken.
Met allemaal een mooie fiets onder de bips en een map in de hand reden we op weg naar Pier 33. Om vervolgens langs Pier 39, Fishermans wharf en de haven richting de Golden Gat Bridge te fietsen. De haven kant van San Fran is erg populair bij de toeristen. Dit is dan ook terug te zien aan alle toeristische winkeltjes en attracties. Het is er erg gezellig, maar ook erg toeristisch.
San Francisco ligt op een heuvel gebied. Dit is erg goed te merken aan de enorme niveau verschillen in de stad. De straten gaan soms heel stijl naar beneden of je moet echt flink gassen om de berg op te komen. Gelukkig is het aan de kust redelijk gelijk.
Via de baai reden we door een mooi parkje om vervolgend uit te komen op een staat aan het water waar werkelijk de mooiste huizen staan. Het uitzicht over de baai is dan ook heel mooi. Het goedkoopste huis dat er in de laatste tien jaar verkocht is kostte alsnog ruim zes miljoen dollar.
Voor de huizen ligt een enorm stuk langwerpig land. Dit was ooit van een zeer rijke familie die het stuk land cadeau deed aan de overheid. Ook bestede ze 20 miljoen dollar om het op te knappen. Vandaag de dag is het nog steeds stads eigendom en spreekt men nog over de familie.
Na een flinke rit en een nog flinkere klim reden we met onze fietsjes de brug op. Joepie! Maar ongelofelijk wat een wind woei daar zeg. Niet normaal. Het is een enorm tocht gat daar.
Het weer was vandaag buitengewoon goed, of beter gezegd heel erg helder. Zo zijn we aan de andere kant van de brug met de fiets naar het uitkijk punt gereden. Wat een klim! Maar dit maal werd het wél beloond met een mooi uitzicht.
De tocht voer verder over de heuvels naar een klein pittoreske en zeer duur haventje. Vanaf hier namen we, nadat we een lekker ijsje hadden gehaald, de ferry terug naar het centrum.
Al met al zijn we ruim vijf uur onderweg geweest. We zijn natuurlijk vaak gestopt om foto’s te nemen. We zijn en blijven tenslotte toeristen.
Na de fietsen ingeleverd te hebben gingen we terug naar het hostel en vrijwel direct naar de Thai. Iedereen was uitgehongerd en niemand had zin om boodschapjes te doen, te moeten koken, dan eindelijk eten. Aangezien we honger hadden zou het zo op zijn, kan je amper genieten en moet je daarna ook nog eens de afwas doen. (he pap, niks voor ons. Althans vanavond dan.)
Op Post street ter hoogte van nr. 711 (USA hostel adres) zijn zo’n 4 Thaise, 2 Japanse en 3 Chinese restaurants gevestigd. Onweerstaanbaar en keus zat dus.
Vanavond zijn we wederom gezellig in het hostel gebleven, potjes poolen met Jamie en James en de aussie boys.