40 Thieves en lang leven de taxi's

Zaterdag 10 juli 2010

(foto's -> zie onderaan)

Vanochtend zijn we vroeg opgestaan, we gaan naar de kust. Dus met een weekend tas op de rug gaan we op pad naar Kwale Town. Daar staan Nick en Faye ons op te wachten. Het is een half uur lopen en inmiddels kennen we het pad wel dus nemen we vandaag de motor taxi.
Hier in het dorpje staan de motor taxi's klaar om de locals naar hun bestemming te brengen. Wij hebben het nummer van één van de motor boys gevraagd en met een simpel belletje bestel je twee motoren voor de Girls School.
Al snel naderen twee motoren ons met een rotgang, maar wanneer wij achterop gaan zitten en vriendelijk doch dringend verzoeken dat ze langzaam moeten rijden, rijden ze rustig naar Kwale Town. Ik moet zeggen dat het best spannend was, de zandweg was nog een beetje nat en ik zat behoorlijk verkrampt achterop, meekijkend over de schouder van de bestuurder of alles wel goed ging. En dat ging het, al snel reden we op het asfalt en even later werden we netjes bij Nick en Faye afgezet. Het zijn kleine lichte 1200 cc motoren die sowieso niet zo hard kunnen, maar toch met je korte broek en t-shirtje achterop en uiteraard zonder helm, is dit iets wat je in Nederland niet moet proberen. Allemaal part of the adventure!
De rit naar het strand is ons inmiddels bekend en het reizen per Matatu wordt ook steeds minder eng. We hadden eerst de Snel-Matatu en daarna de Intercity-Matatu en waren dus best vlot ter plaatse. Heel iets anders dan met de Stop-Matatu van vorige keer. We gaan eerst nog even een vooraad inslaan bij de supermarkt en dan op naar het strand. Bij de supermarkt verkopen ze trouwens gewoon alles. Dus echt survifelen wordt het hier niet in Kenia.
Bij de accomodatie aangekomen checken we in en moeten we nog even wachten. Het heet hier Stilts Backpackers, zodra je het terein op loopt snap je waarom. Alles is hier gebouwd op stelten, oftewel stilts. Er is één enorme hut op palen waar de bar, receptie en algemene lounge ruimte is en verder zijn er zeven hutjes op palen. Allemaal ingericht met twee éénpersoons bedden en een kleine veranda. Het is hier echt super! De hutjes staan midden in de bush bush jungle en zijn helemaal privé. Het is paradijselijk mooi, tussen de palmbomen en varens, de enorme vlinders en knal rode bloemen. Er loopt en kruipt hier ook van alles. Enorme slakken, te grote spinnen en aapjes!! Echt zo leuk, die springen rond in de bomen om het hutje. Ook lopen er mini hertjes en tijdens het inchecken kroop er een knal groene slang door het rieten dak. Die daken, genaamd Shades, hebben ze trouwens echt overal. We hebben de spullen in ons hutje gedumpd en vanaf het balkonnetje kijk je uit over het bladerdek van de jungle, echt super! We eten hier nog even wat en gaan dan naar het strand. De lunch bestaat hier vaak uit drie tomaten, een komkommer, een avocado en een gesnipperd uitje, heerlijk!
Het is vijf minuten lopen naar de 40 Thieves, een leuke grote strandtent waar we de weekenden voornamelijk door zullen brengen.
Via de strandtent loop je naar het stand.
'Wauw!,' wat is het hier mooi!!
We staan op een parel wit strand, kijkend naar een helder blauwe zee, het zonnetje schijnt, er staan overal palmbomen en een lekker verkoelend windje waait ons tegemoet.
'Wat wil een mens nog meer?' Voorlopig niets dan neerplopffen op onze handdoeken en heerlijk genieten. Alleen wel eerst even insmeren met minimaal factor 30, want het zonnetje is hier flink sterk.
De zon komt hier op uit de zee en verdwijnt rond een uurtje of half zeven achter de bush bush en dus is het hier om zeven uur geheel donker. We zorgen er dan ook voor dat we rond zes uur terug zijn.
Na een weekje douchen met een tijltje staan we heerlijk te genieten onder een warme douche, wat een luxe! Ook het kijken in de spiegel hebben we de afgelopen dagen niet gedaan, gelukkig is het beeld niet om te schrikken. Opgefrist en herboren lopen we met z'n viertjes terug naar 40 Thieves om daar avond te eten. Daniël was er al. De menu kaart is hier absoluut niet Keniaans en dus neem ik een Big Thieves Burger menu en die smaakte top! Maar begrijp me niet verkeerd ons zelgemaakte Kenia stijl groente kostje met Chapati's is ook iedere avond weer super. Het eten zelf was top, de service is typisch Keniaans. De obers snappen er echt niets van. Het is grappig om te zien hoe niet logisch ze bezig zijn. Het nadeel hier van is dat het allemaal tergend langzaam gaat en als het eten er eindelijk is, dan klopt de bestelling weer niet. Dus na veel gewissel en bij bestellen had iedereen zijn gekozen menu voor de neus en hebben we heerlijk gegeten.
Na het eten hebben we de troost finale gekeken en de mannen en hun bier gelaten voor wat het was. Wij dames waren kapot en zijn terug gegaan. Met z'n drieën hebben we nog lekker even zitten kletsen. Faye zit al zes weken met Nick in een huisje en veel girl talk heeft ze niet gehad. En dat is iets wat wij dames zo af en toe nodig hebben.


Lang leven de taxi's!

Zondag 11 juli 2010

Vandaag is de dag van winst of verlies, maar dat is een zaak voor later. Eerst staat er een dagje relaxen op de planning. Na het ontbijt, gaan we de winkeltjes langs de weg af om wat leuke souveniertjes te kopen. De kleine hutjes langs de weg verkopen van alles, voornamelijk zelf gemaakte schilderijtjes en sieraden. Na heel veel dezelfde stalletjes gezien te hebben ben ik geslaagd en de trotse eigenaar van vier kleine schilderijtjes.
Daarna zoeken we rustig het strand op. Het is weer net zo adembenemend als gister en totaal ontspannen. Alhoewel, het fenomeen Beach Boys het enige negatieve van het strand hier is.
Beach Boys zijn, grof gezegd, mannelijke prostituees op zoek naar dames die hun vakantie willen verrijken met een mooie man aan hun zij. Mits je op donkere gespierde mannen valt, natuurlijk. Ze doen niets anders dan hun gespierde bovenlijf ontbloten, je ongeneerd en non-stop aanstaren, vragen hoe het gaat en wel zes keer per dag kan je "genieten" van hun uitgebreide work-out. Helaas, snappen ze pas na acht keer nee schudden en verder totaal negeren dat je 0,0 interesse hebt.
Na een lekker dagje relaxen gaan we terug naar Stilts om te douchen en ons klaar te maken voor de wedstrijd van vanavond, spannend!
Nick, Faye en Daniël zijn vanochtend vroeg naar Nairobi vertrokken. Zij gaan daar voetbal kijken in een Nederlands café. Wij hadden geen zin om twee keer, acht uur in een bus te zitten en blijven lekker hier. Het originele plan was om bij 40 Thieves voetbal te gaan kijken. Anne raakte echter aan de praat met wat jongens die naar een andere tent gaan. Daar schijnt het groter, leuker en beter kijken te zijn. Om optimaal te kunnen genieten van vanavond besluiten we om ook daar te gaan kijken.
Toen we klaar waren was het helaas al donker en weigerde ik om er naar toe te lopen. Matatu's moet je na acht uur niet meer nemen, het was zeven uur dus dat kon nog net.
Ik vind het hier vreselijk om 's avonds over straat te gaan. Zeker wanneer je weet dat je langs de weg moet lopen en je geen hand voor ogen ziet. Wij de weg niet kennen en alle enge, eventueel kwaad willende, Kenianen die wel kennen. Overdag verkopen ze souveniertjes in de stalletjes, wat er 's nachts gebeurd? Ik wil het niet weten. Ik voel me hier absoluut niet op mijn gemak 's avonds.
Gelukkig ging de rit, van wel 500 meter, goed en stapten we een enorm restaurant binnen. Ondanks dat het enorm was, was het geheel geresserveerd en was er geen enkel tafeltje meer vrij. Ook vonden we de sfeer niet echt denderend en besloten we terug te gaan.
Ik snap niet hoe, maar Anne heeft me overgehaald om die 500 meter toch te gaan lopen. Ik ging voorop, liep steeds sneller en stopte pas op het moment dat we aankwamen bij de 40 Thieves.
'Dit doe ik echt nooit meer!!'
Ik neem wel een taxi of blijf thuis, hier doe ik mezelf echt geen plezier mee. Veel te eng!
Blij dat ik niet beroofd was en nog leefde stapte we een volle, maar gezellige 40 Thieves binnen. Er was nog precies één pracht plekje voor het grote scherm vrij. Hier hebben we eerst lekker gegeten om vervolgens 1 uur en 57 minuten in totale spanning te zitten. Wat is dit ontzettend zonde zeg!! We hadden liever penals gezien of winst natuurlijk! Het enige positieve aan het verlies is, dat we nu geen oranje knal feest hoeven te missen.
Na de wedstrijd voelden we er niet veel voor om tussen de feestvierende Spanjaarden te blijven zitten en hebben een taxi terug genomen naar Stilts. Het is misschien twee minuten rijden maar alles is beter dan 's avonds over straat gaan.

foto's: http://picasaweb.google.nl/110499589480486761305/61steWeekendjeStrandDag89#