At the US

Woensdag 27 feb. verruilde ik het mooie en gekke Brazilie voor het land met de verenigde staten.
Om 7:00 am nam ik het vliegtuig vanuit Sao Paulo naar Lima in Peru. Na vier uur kwam ik daar aan. Bekend vliegveld inmiddels...
Drie uur later ging mijn volgende vlucht van vier uurtjes naar San Salvador. Ook hier had ik drie uurtjes tot m'n volgende vlucht naar San Francisco. Een vlucht van zes uur.
Het was inmiddels mijn 7e vlucht met TACA airlines in drie weken en ik vond dat het wel eens tijd werd voor een upgrade. Ik ben naar de gate balie gegaan en vroeg naar aanleiding van mijn verhaal naar een upgrade en...Gelukt!! Ze hadden nog een raam plaatsje bij de firts class over. Nou top dus!!
Hihi, dat vond ik echt wel leuk en ging blij zitten wachten tot we aan boord mochten. Jamie in the first class.
Dat vind ik samen met het opstijgen denk ik het leukste van vliegen. Ook mensen kijken vlak voor vertrek is geweldig!
Een paar minuten voor ze gaan "boarden" gaan de mensen al in de rij staan. En daarvoor hebben ze dan al 30 minuten ongeduldig op hun stoel zitten wiebelen. Dat snap ik dus echt niet.
Als je in de goede gate zit, zit je toch goed. En kan je gewoon rustig wachten tot het boarden begint. De mensen staan dan al vijf minuten voor tijd ongeduldig in de rij terwijl ze al een stoelnummmer hebben en dus geen reden hebben om te dringen.
Ja daar geniet ik echt van, om te kijken hoe ze zichzelf helemaal opvreten. En het leukste was deze keer dat ik rustig bleef zitten tot ze de first class om riepen. Die mogen als eerste boarden. En daar ging ik dan in m'n jogging pak. m'n kloffie:p op naar de first class. Haha, je had die mensen moeten zien kijken.
Ik heb een top vlucht gehad, geen turbulentie en een super comfi stoel, kussentjes en dekens in overvloed en drankjes werden netjes met plateau en servetje geserveerd. Een lekker tomaten sapje met limoen en ijs en wat nootjes erbij. Hmm! Ik ben niet zo van de on the Rocks drankjes. Mijn buurman daarin tegen kon er geen genoeg van krijgen.
De maaltijd was ook helemaal leuk en lekker. Een salade vooraf, daarna een met tomaat en mozarella gevulde kipfilet en een groentje kaas taartje. En een dessertje natuurlijk! Lekker lekker.
Op het vliegveld in San Francisco werd ik opgehaald door Rob. De vader van het gezin waar ik bij verblijf. Wat een soort familie is. Rob wachtte mij op bij de gate. Zo fijn dat hij me op dit late uurtje nog op wilde komen halen. Toen we aankwamen bij het huis was het inmiddels 1 uur 's nachts en veel te donker om iets te zien. Morgen zal ik de buurt gaan verkennen.
Ik kreeg een mooi logeer kamertje toegewezen en ben lekker gaan slapen.

Donderdag 28 feb. wow! Maar hier is het ook al zo mooi!
Ik logeer hier een weekje bij een gezin bestaande uit een papa, Rob. Die Nederlands is maar al ruim 20 jaar in Amerika woont. Hij is getrouwd met Michelle en heeft drie kinderen. Jennifer (20) die niet meer thuis woont, Michael (18) en Alex (7) die wel nog thuis wonen.
Het is echt een super mooi huis. Best gek ook om te beschrijven. Een grote tuin voor en een nog grotere tuin achter met zwembad! Er is een woonkamer, een eetkamer en nog een woonkamer waar ook de enorme tv hangt en men voornamlijk zit. Hier staat ook nog een eet tafel. Er is een super grote keuken en bij keuken. Er zijn vier slaapkamers en drie badkamers, een washok, garage en dat soort dingen. Het is heel mooi ingericht en allemaal nog nieuw omdat ze net verhuist zijn.
Ik heb vanochtend een beetje zitten rommelen en daarna op de fiets de buurt verkend. Er staan hier alleen maar mooie villa's en de omgeving is echt heel mooi, bossen en heuvels. Het ruikt hier ook heel lekker en doet me denken aan een vakantie ergens in het zuiden van Nederland. Heerlijk die frisse lucht.
Het is hier trouwens echt koud. Zo'n 15 graden.
Brrr, van ruim 30 naar 15 graden.
Ik heb tijdens het fietsen, in de Windy Hill's area, twee eekhoorntjes gezien en een klein hertje. Ik was dus helemaal blij en vertelde dat toen ik terug kwam. Ze waren verbaast dat ik er maar zo weinig had gezien...:p
De herten eten hier alle tuinen kaal en er zijn eekhoorntjes in overvloed.
Ik heb verder niet zo veel gedaan vandaag. Na het eten even tv gekeken en toen naar bed.

Vrijdag 29 feb. vandaag ben ik wel wat actiever geweest, alhoewel wat actiever. Het best hard werken om tegen die heuvels op te fietsen.
Ik ben afgezet in de Stanford university stad. En heb daar rond gekeken. Stanford is een van de beste university's in the US. Het is eigenaar van een groot stuk land om de universiteit zelf.
Dit centrum is dus ook verwandt aan de universiteit.
Het is best ingewikkeld allemaal en in een weekje ga ik de manier van leven, doen en denken hier in San Francisco niet begrijpen...
Alle mensen die 'on the way' zijn met een Starbucks koffie in de hand.
De dikke wagens die langsrijden en de krantjes die je voor een halve dollar uit de automaten kan halen. Het is allemaal heel typerend en leuk om te zien.
Ik ben natuurlijk ook een frozen moccachino gaan halen bij Starbucks. Ik wist niet dat het kon maar deze is gewoon nog lekkerder dan die uit Bonaire. Zodra ik terug ben in Nederland ga ik pleiten voor een Starbucks in Den Haag!!
Hier heb je echt minimaal twee Starbucks achtige winkeltjes per blok. Ik ben naar een boekwinkeltje gegaan waar ze dus ook weer zo'n koffie winkeltje hebben. Hier heb ik mijn Lonely Planets gekocht voor Australie en Nieuw Zeeland...man wat zijn die boeken zwaar:s
Daarna ben ik met de trein naar San Mateo gegaan om daar Michael te meeten en samen zijn we vervolgens naar een honkbal wedstrijd gegaan. We won! Jee. Lekker Amerikaans:p Ik had ook een onwijze onkbal jas geleend, omdat het hier zo koud is en omdat dat wel passend was tijdens de wedstrijd.
Vanaf de wedstrijd zijn we naar het centrum van San Francisco gegaan, naar een comedy show. Een stand-up comedy show om precies te zijn.
Michael is jarig geweest en ging samen met zes vrienden, z'n vader en ik daar naar toe. Het was echt leuk maar wel lastig om alles te begrijpen. Ik was ook best moe, door misschien toch een kleine jetlag, en ondersteunde mijn hoofd met mijn hand. Dit werd helaas opgemerkt door de artiest en die vroeg of we ons allemaal vermaakte. Hij wees vervolgens naar mij en deen me na. Alsof ik heel ongeinterresseerd was. Hij vroeg of ik het wel leuk vond. ,Yes...I do!'
Was mijn antwoord.
Nou daar werd vervolgens natuurlijk een grapje over gemaakt.
Na de show ging ik naar hem toe en zei dat ik uit Nederland kom en dus moeite had met alles te begrijpen. Vandaar dat ik niet telkens moest lachen maar soms gefronst zat te kijken.
Ow zei hij: ,Why didn't you say: I am from Holland, you stupid.'
Dit had wel heel leuk geweest.
Ik had zelf willen zeggen dat ik moeite had met het te begrijpen omdat ik uit Nederland kom...maar ik hield me tijdens de show stil. Ik blijf op dat soort momenten toch een beetje verlegen helaas!!
Maar het was leuk anyway!!
Voor de show heb ik trouwens heerlijke taco's gegeten:D
Nu nog even op internet en daarna lekker slapen.

Night night!