Argentijnse steak en rode wijn

WOW wat gaaf!!!

Maandag 18 feb. we zijn vandaag met de bus naar Argentinië gegaan om de Argentijnse kant van de watervallen te bekijken. We moesten de grens over en jeee! Nu heb ik ook een stempel van Argentinië in mijn paspoort.
In de bus naar het park zaten twee jongens uit Israel en twee jongen uit Denemarken die ook naar de falls gingen. We kenden ze uit het hostel. Dus uiteindelijk gingen we gezellig met z´n 6e.
Het was wederom weer een lekker warme dag, 36 graden. Omdat we de laatste boot naar de falls wilde halen liepen we nogal gehaast door het park. Echt om ons heen kijken werd een beetje lastig omdat we ons door een soort jungle pad waande. Met allerlei hobbeltjes, trappetjes en laag hangende takken. De laatste boot ging om 3 uur...vraag me niet waarom, dat zal we Argentijnse logica zijn. Het park sluit pas om 7 uur... dus eerst rennen voor de laatste boot en dan gaan we wel om ons heen kijken.
Helemaal overhit en bezweet kwamen we bij de boot aan. Ik zal jullie de smerige details besparen, maar het was echt heel erg heet en iedereen was toe aan een verfrissende duik.
Nu werd het geen duik maar "falls dipping"?
De boottrip die we geboekt hadden, hield in dat je met een bootje het water op gaat (duh) en dan onder de waterval door vaart!
Zonder er veel van te verwachten stapte we in de boot. We waren wel zo slim geweest om aan de voorgangers te vragen waar je het beste kon gaan zitten. Nou dat hebben we geweten en het was top!
We gingen naar een wat rustiger watervalletje en daar voer de boot langs de waterval waardoor we een verfrissende douche kregen. Heerlijk. Na een paar keer heen en weer te varen gingen we terug. Het was leuk en verfrissend maar wel een beetje kort.
Terug bij de kant dachten we dat de boot weer aan ging leggen...maar nee inplaats daarvan gaf hij gas, heel veel gas en stormde recht op een enorme waterval af. Uh...gaat dit wel goed?!
JA! wat gaaf! dit noem ik pas falls dipping. Keihard de waterval in varen en we zaten inderdaad aan de goede kant. Wat een lading water kregen we over ons heen. Geweldig. Na 3 keer dippen gingen we wel echt terug en iedereen zat met een big smile in de boot. O yeah!
Nu konden we rustig het park gaan bekijken en natuurlijk weer heel veel foto´s maken. We hebben weer heel veel vogels en kleine diertjes gezien. O, en een schildpad die lekker lag te slapen in de zon.
Met een klein treintje reden we naar de devil´s throat. Waar ik gister over vertelde.
Een kleine maar wel heel lange brug bracht ons uiteindelijk bij de devil´s throat.
Je loopt dan eerst honderden meters op die brug over heel rustig water, kleine stukjes land en weer heel veel water. Het zijn zegmaar hele brede uitgestrekte rivieren.
Het punt waar al het water onbewust naar toe stroomt, zich niet wetende verzemelt om vervolgens met een enorm gedonder naar beneden te storten in de keel van de duivel.
En dit is echt indrukwekkend. Na de rustgevende wandeling kom je bij zo´n enorm natuur geweld uit. Heel gaaf!
Waar komt al dat water vandaan? Vraag je je af. Het lijkt zo rustig te stromen en dan uit het niets, stort het naar beneden. Omdat je er echt naast staat maakt het veel meer indruk dan dat het bij de Braziliaanse kant deed. Als je naar beneden keek zag je wat men met ´throat´ bedoeld. Het is één grote waterdamp waar je niks anders ziet dan witte mist.
Het was zo´n mooi plaatje. De duivels keel werd omringd door kleinere watervallen en groen beplante bergwanden, rondvliegende roofvogels en niets vermoedende vlindertjes. Dit geheel werd afgemaakt door een fel gekleurde regenboog.
Ik denk dat we er wel een uur gestaan hebben en alleen maar in stilte genoten van het uitzicht.
Ja, dit kreeg zelfs mij stil.

Voldaan liepen we terug en kwamen nog een groep wasbeertjes tegen. We namen het treintje terug naar de uitgang van het park.
De dag kon bijna niet meer stuk maar miste nog wel één ding. Een echte Argentijnse steak met een lekker glas rode wijn.
Na ons even opgefrist te hebben zijn we op zoek gegaan naar een leuk restaurantje. De Israelische jongens gingen niet mee dus waren we met z´n vieren. We vonden een leuk restaurantje waar de vuurplaats al flink brande, klaar om het vlees te braden.
We bestelde vier steaks:D en na een bezoekje aan de salade bar werden de steaks gebracht. Vier enorme hompen heerlijk met kruiden gebraadt vlees, werden voor onze neuzen neergezet. Zo das nog eens een lekker biefstukje:p
En niks te veel gezegd over de Argentijnse steak want het was echt heerlijk.
Na een special coffee, koffie met room en cacoa heerlijk!...Anna had met de ober zitten flirten en die wist vervolgens wel een lekker kopje koffie te maken...gingen we voldaan naar huis.
Bij het hostel hebben we nog even zitten kletsen en email adressen uitgewisseld.
O, wat is dit toch leuk. Als ik terug ben van mijn reis ga ik op Europa tour. Ik heb al adresjes in Engeland, Duitsland en Denemarken:D
Morgen gaan we naar Coronel Vivida, het dorpje waar Anna twee maanden heeft gewoond.
Ik ben benieuwd. Maar nu eerst lekker slapen.

Boa noite!