De verloren dochter

Dinsdag 18 december 2012

De volgende dag ga ik terug naar Brisbane city met mijn CV geprint en klaar om te overhandigen aan alle cafeetjes die mensen aannemen. Ik ga vandaag niet met Simon naar de stad, maar met Steph, Simon zijn zusje. Het is een leuk en lief meisje en we kletsen aan één stuk door. Terwijl ik de cafeetjes in ga, maakt zij foto's zodat we nog weten waar ik geweest ben. Ruim 25 cafeetjes verder zijn we toe aan een welverdiende lunch break. Wat een missie. Nu hopen dat ik gebeld wordt.

Donderdag 20 december 2012

Ik ben inmiddels twee keer terug gebeld en ze waren enthousiast, het enige probleem is dat ze alleen maar mensen kunnen aannemen die in de ochtend en avond uren kunnen werken. Dus dan houdt het helaas op.
De dagen dat de boys werken en ik alleen thuis ben, verveel ik me geen seconde. Ik begin zelfs al een aardige routine op te bouwen. Om zes uur wanneer de jongens de deur uit gaan ben ik klaar wakker. Ik maak mijn ontbijtje en doe dan braaf een fitness sessie van 40 minuten. Het moet een gek gezicht zijn. Ik loop dan met twee grote 2L frisdrank flessen squat oefeningen te doen in de huiskamer. Er zijn geen gewichten in huis, dus moest ik iets anders verzinnen.
Op vijftien minuten loop afstand is er een winkelcentrum en dat tripje heb ik omgedoopt tot mijn dagelijkse wandeling. Via een klein bospad ben je er zo. Verder vind ik het heerlijk om te rommelen in het huis en in de tuin. Ik probeer Simon te helpen in zijn huis in ruil voor de gastvrijheid. Hij gaat in maart naar Europa om precies te doen wat ik nu hier in Australië doe. Dus hij moet ook zijn huisje op orde brengen en verhuren. Ik maak een beetje schoon en doe de was. Zo ontzettend burgerlijk, maar het doen van de was is hier echt ontspannen. Zeker wanneer je het buiten ophangt in ruim 30 graden en dat in combinatie met een licht zomer briesje, so easy. Drogers zijn hier zo overbodig.
Wanneer ik dit terug lees klinkt het echt heel truttig, haha. Nu weet ik in ieder geval dat ik een prima huisvrouwtje kan zijn hier in Australië.

Simon heeft twee eucalyptus bomen bij zijn achtertuin en in de afgelopen drie jaar is het twee keer voorgekomen dat ze een koala hebben gezien. Ik sta nu dus dagelijks in de tuin om koala's te spotten. Tot nu toe nog geen geluk.
Toen ik dit aan Steph vertelde moest ze lachen en had ze de oplossing. Zij heeft vakantie en vind het leuk om samen leuke dingen te doen. Dus gaat ze me vandaag bewijzen dat ik echt in Australië ben. We gaan naar de Lone Pine Koala Sanctuary.
Zodra we het park in lopen zien we de onwijs schattige grijze pluize bolletjes in de toppen van de eucalyptus bomen zitten. Ongestoord slapen ze de hele dag door en knabbelen af en toe op een eucalyptus blaadje. Als we daarna naar de kangoeroes gaan en we ze mogen voeren en aaien kan ik er niet meer om heen. Hoe Australië wil je het hebben, koala's, kangoeroes, dingo's, krokodillen, vogelbekdieren, wombat's en ook de kookaburra vogel ontbreekt niet.

Niet alleen Steph maar ook Gilma neemt me onder haar hoede en samen doen we de meisjes dingen. Gilma is de vriendin van Steward en zijn neemt me mee naar het vrijdag middag shoppen. Helemaal blij met mijn nieuwe aanwinst voor kerst ben ik klaar voor zaterdag middag. Dan vieren we kerst bij Simon zijn familie. Ik ben zo blij dat ik mee mag, ik had mezelf best zielig gevonden als ik alleen thuis had gezeten met kerst.

Zaterdag 22 december 2013

Om drie uur in de middag komen we aan bij de oom en tante van Simon en Steph. Ik wordt aan de hele familie voorgesteld en ik krijg gelukkig een warm welkom. Steph en ik hebben beide een lange jurk aan en dragen onze blonde haren los, hierdoor lijken we best een beetje op elkaar. Ik wordt vanaf dat moment omgedoopt tot de: lost big sister. Helemaal prima, ik kan best een tijdelijke verloren dochter zijn.
Simon zijn oom is Nederlands en is als klein jongetje samen met zijn ouders naar Australië geëmigreerd. Hij en zijn twee dochters weten alles van appelstroop tot drop, stamppotten en speculaasjes. Ook kan hij nog een aardig woordje schelden in het Nederlands en maakt Oma de beste erwtensoep.
Het huis is versierd en zelfs op het toilet vind ik een leuke kerst verassing. Iedereen ziet er mooi uit, maar het blijft gek dat het buiten niet om uit te houden is, zo heet. We eten dan ook binnen in de airconditioning. Het is een drukke boel wanneer we met 16 man aan de tafels zitten. Opa, oma, en drie complete gezinnen. We beginnen met een feestelijke cocktail en op ieder zijn bordje ligt een Christmas Cracker. Blij als een klein kind knallen we de crackers open en vinden binnen in de cracker een papieren kroon als verrassing. De rest van het diner zit iedereen met een papieren kroon op zijn hoofd. Het was heerlijk en heel gezellig. Om te bedanken voor dit alles heb ik een echt Hollandse appeltaart gebakken. Deze viel erg in de smaak, vooral bij de Hollandse oom.
Dinsdag is het echt kerst en dan zie ik de hele familie weer voor een kerst ontbijt.

De volgende dag is het nog steeds stralend weer en gaan we met een groepje naar de kust. Het is ruim een uur rijden. Hier vinden ze dat helemaal niet lang en zijn dat soort afstanden gewend. Ik moet zeggen dat ik toch liever 10 minuutjes op de fiets zit, dan een uur in de auto.
Eenmaal aangekomen is het de rit het echter meer dan waard geweest. Via een klein pad lopen we naar het strand. Het is er heerlijk, heel mooi en rustig. Je hebt hier zo veel kleine strandjes, maar alleen de populaire en vooral toeristische plaatsjes raken vol.
Wat een heerlijk ontspannen zondag.

Dinsdag 25 december 2012

Gelukkig kerstfeest allemaal!!

Het is niet alleen een hete, maar ook een vroege kerst. Om 8 uur 's ochtends komen we aan bij Simon zijn moeders huis. Hier woont zij samen met haar vriend Mark en Steph. Het is een leuk huis met een mooi terras en een schitterende tropische tuin met een heel verleidelijk zwembad. Dit wist ik en ik heb dan ook mijn bikini meegenomen.
Wanneer de hele familie weer aanwezig is mogen de twee kleine meisjes van 2 en 6 jaar de Kerstman helpen met het uitdelen van de Cadeautjes. Iedereen krijgt een cadeautje en ik ben helemaal verrast wanneer ik ook een cadeautje krijg. Wat lief van de Kerstman dat hij mij zelfs helemaal in Australië weet te vinden.
Na de kerst brunch gaat iedereen weer weg en blijven Simon en ik want de kerst elfjes hebben weer een hele lading cadeautjes onder de boom gelegd. Wat een feest! Dit maal heb ik ook mijn kleine echt Hollandse cadeautjes onder de boom gelegd. Hopjes, dropjes, stroopwafels, jonge jenever, korenwijn, Delfs blauwe klompjes, een muts voor Simon want hij gaat de Europese winter in en nog veel meer. Ik krijg ook weer een cadeautje, een heel mooi blauw jurkje. Zo lief! Ik vind het echt helemaal leuk om een echte familie kerst mee te maken hier.
Na de cadeautjes doen we iets mega kersterigs. We kijken met z'n allen een film. Het is alleen geen kerstfilm, maar Wolfcreek. Een film over drie backpackers in Australië die op een brute manier worden vermoord in de outback. Haha, ik laat me niet bang maken hoor.
Na een verfrissende duik in het zwembad is het tijd om te gaan, want we gaan naar Steward zijn huis om daar kerst tot in de late uurtjes te vieren. Terwijl we buiten op het terras gezellig drankjes drinken worden we geheel onverwacht aan tafel uitgenodigd. We mogen mee eten en smullen met Steward en zijn familie van een heerlijk kerst diner. Volledig met de neus in de boter, zullen we maar zeggen.
Om uit te buiken maken we een avond wandeling door het park achter het huis. Een enorm park achter je huis, wat een luxe! Weer terug op het terras maken we er nog een gezellige avond van.
Ik kan niets anders zeggen dan dat ik echt een super leuke kerst heb gehad dit jaar!!


Link foto's: https://picasaweb.google.com/110499589480486761305/3Aus18Tot25Dec12

(wanneer je de link niet kunt aanklikken, kan je deze kopiëren en plakken, dat werkt ook)