Piambong Farm te Clare

...ja het voorstel was zo verleidelijk dat ik er op in ben gegaan. Ik blijf nog een weekje in Adelaide.
Ik heb dus nog een hele week om heerlijk rond te dwalen.

Aan de rand van het CBD is een aantal musea en de Universiteit van Adelaide gevestigd. Daar omheen ligt de Botanic Garden. De universiteit is bijna niet te onderscheiden tussen alle mooie kerken en gebouwen. Deze is namelijk gesticht in 1874 door Adelaids pionier Dr. Augustus Short. Het is één van de drie oudste universiteiten van Australië.
Midden in het centrum is de winkelstraat van Adelaide. Het valt me op dat de grote steden allemaal één grote winkelstraat hebben, een soort koopgoot. Daar omheen zijn ook wel wat winkeltjes, maar niet veel. Dit is ook wel logisch wanneer je bedenkt dat de Australische steden allemaal vrij nieuw zijn en men goed over de stadsplanning heeft kunnen nadenken.
Ik breng deze week een bezoekje aan het immigratie museum. Het is interessant, maar ook triest om te zien dat racisme al zo oud is als de weg naar Rome. Niet alleen Duitsland, maar ook Australië wilde een bepaalde bevolking creëren.
In 1901 werd Australië een zelf regerend deel van het Britse rijk. Tijdens de eerste jaren van Australië haar onafhankelijkheid won de partij van de protectionisten en de ALP werd gevormd, Australian Labour Party. Het is de oudste officiële politieke partij van Australië. Één van de eerst gevormde wetten, was die van de Immigration Restriction Act. Het doel van de wet was om de immigratie van de niet-witte Aziaten tegen te gaan. Deze rassenzuiverheid was deels voortkomend uit angst voor concurrentie op de arbeidsmarkt. De immigranten werden aan een test onderworpen en moesten een Europese taal vloeiend spreken, een vrijwel onmogelijke opdracht waardoor immigratie werd uitgesloten. De Britten daarin tegen konden zonder moeite Australië in en gedurende de jaren twintig emigreerden meer dan 300.000 Britten naar Australië.
Tot de jaren vijftig was de ALP de grootste voorstander van de White Australian Policy en verbood alle niet-Europese immigratie. Door de tweede wereldoorlog realiseerde de toenmalige Minister van Immigratie zich echter dat 7 miljoen Australiërs onmogelijk een gebied van 3 miljoen vierkante kilometer kunnen controleren. Echter bleef zijn persoonlijke voorkeur uitgaan naar Britse immigranten.
In de jaren 50 werd het roer dan ook volledig omgegooid en startte de regering een groot immigratie project. De ALP werd de grootste voorstander van het Multiculturalisme.
In de periode van 1945 tot 1985 emigreerde ruim 4,2 miljoen mensen naar Australië. En tussen 1945 en 1961 emigreerde 125.000 Nederlanders naar Australië. Waarvan mijn opa en oma en hun twee dochters er vier waren. Hun zoon is niet veel later in Australië geboren.

Zaterdag 9 maart 2013

De wekker gaat lekker vroeg vandaag want samen met Aaron en Kayla gaan we Mount Lofty beklimmen. Een weekend activiteit om fit te blijven, ik vind het geweldig. De actieve leefstijl en de vele outdoor mogelijkheden hier zijn echt super.
Het is een flinke klim van ruim een uur. We lopen langs een waterval en het uitzicht is super. Boven aangekomen kan je over heel Adelaide kijken. De dag is pas net begonnen en ik ben nu al helemaal blij.
Wanneer we terug zijn, ga je normaal gesproken gezellig brunchen. Daar is vandaag echter geen tijd voor want we gaan naar Clare. Ik ben van de week uitgenodigd door Georgia om met samen met haar vriendinnen te gaan lunchen bij de wijnboerderij Skillagali. Gelukkig had Gardi ook wel zin in een ontspannen weekendje in Clare. Na ruim twee uur rijden komen we aan en ook hier is het super. De omgeving is zo mooi, de wijngaarden en de heuvels er omheen. De lunch zelf en de enorme hoeveelheid wijn, bubbels en muscat is ook super...lekker tipsy worden we opgehaald door Gardi.
Clare is een klein dorpje omgeven door de heuvels van de Clare Valley, een bekende wijnstreek. Net iets buiten Clare staat een boerderij genaamd Piambong, vernoemd naar de Aboriginal naam voor de streek. Het is gebouwd door Midge en John.
Wanneer we de oprit oprijden zie ik het huis en de heuvels met wijngaarden verschijnen en ook al dacht ik dat dag niet meer stuk kon na de hike en de lunch, het wordt nog steeds beter en beter. Midge en John zitten buiten op het met druivenstruiken overdekte terras en kijken uit over het land. Helemaal enthousiast wil ik alles zien en rijden we met de pick-up langs Midge haar moestuin en John zijn wijngaarden, de citroen en pruimen bomen en rechts naast het huis is de kersen gaarde. Er is een grote vijver en helemaal bovenop de heuvel kan je over alles uitkijken. Echt zo mooi!
We eten die avond gezellig met z'n allen op het terras, heerlijk alles uit eigen tuin, met kersen chutney en uiteraard ook wijn van eigen bodem.
De avond eindigt met een bezoekje aan het plaatselijke nachtleven van Clare. Er is om precies te zijn één bar die open blijft tot maar liefst 1 uur ´s nachts. De bar functioneert als restaurant voor ontbijt, lunch en diner, het veranderd daarna in een kinderdisco en uiteindelijk is het de uitgaansplek van Clare. Het toppunt van multifunctionaliteit.

De volgende middag gaan we na een heerlijk ontspannen picknick lunch terug naar Adelaide. Wat ben ik blij dat ik een weekje langer ben gebleven en daardoor Clare heb kunnen zien. Ik denk niet dat ik er voor altijd zou kunnen wonen, maar zo af en toe een weekendje in the country side is echt heerlijk ontspannen.
Terug in de Powerstreet maken we ons klaar voor een goede Sunday sesh in The Dublin. Een pub/club op de boulevard bij het strand. Maandag is een public holiday en dus is het er lekker druk vanavond. Aaron en Kayla zijn er ook gezellig.

En na een avondje goed op stap wordt de vrije dag besteed aan lekker relaxen, we gaan met Georgia en Tom naar de kust. Dit maal gaan we naar Port Norlunga. Daar is een klein rif met mooi koraal en heel veel vissen. De snorkel set gaat uiteraard mee. Het is geen Great Barrier Reef, maar het was echt super om weer eens lekker in het water te liggen en er waren mooie vissen te zien. Het is een voorproefje voor mijn volgende bestemming. Morgen avond vlieg ik namelijk naar Cairns.
Aangezien er nogal wat wijn doorheen is gegaan en ik waarschijnlijk minimaal een kilo ben aangekomen door al het heerlijke eten hier, gaan Gardi en ik vanavond uit eten. Een zeer passende manier om deze twee weken af te sluiten. We gaan naar een Vietnamees restaurant en bestellen een: Make your own fresh springroll kit.
Echt helemaal leuk en echt zo makkelijk nog niet. De hele tafel staat vol met verse producten om je loempia mee te vullen. Je dipt je loempia “vel” in een kom heet water water, maar niet te lang want anders wordt het een hoopje plakkerig deeg. Daarna vul je het met al het lekkers wat je maar wilt en de kunst zit hem in het oprollen. Na twee pogingen eten we zelfgemaakte loempia's waarbij de vulling niet uit de bodem valt :)

Dinsdag 12 maart 2013

Het laatste dagje in Adelaide vliegt voorbij, nog even de laatste dingen regelen en na een laatste maaltje in de tuin brengt Gardi me naar het vliegveld. Het was echt super hier. Ik had nooit gedacht dat ik naar Adelaide zou gaan. Ik heb het niet eens overwogen. Nu ben ik echter zo blij dat ik de jongens ontmoet heb in Melbourne en ik hier heb mogen verblijven.
Ik ben nu halverwege mijn reis en het is tot nu toe al zo super geweest, ik ben benieuwd wat er nog komen gaat. Van de zuidkust vlieg ik vanavond helemaal naar de top van de oostkust, op naar een nieuw avontuur.