Trots op onze boys!!!

Na 5 uurtjes is Vientienne in Laos stapte we in een klein airco busje dat ons naar het bus station bracht. Hier stapte we op een grote bus vol met Thaise en Laos mensen. Niks mis mee hoor, alleen deed niemand moeite om engels te praten. Er was een soort bus stuwardess aan boord, zij vertikte het ook om thais te spreken en was het telkens weer een verrassing wat er nu weer ging gebeuren.
We reden naar de grens, hier moesten we uitstappen en Laos te voet verlaten. Vervolgens weer op de bus stappen om 5 minuten later weer uit te moeten stappen om te voet Thailand weer in te gaan. Ja ja ze weten je lekker bezig te houden. Terug in de bus speelde ze een film...in het Thais/Laos. Geen idee waar het over ging:p Maar goed ik ging toch lekker slapen. Om 1 uur was er een laatste stop die werkelijk met een soort gekrijs werd aangekondigd. Heerlijk wakker worden. Nou na de stop lieten ze ons met rust tot een half uurtje voordat we Bangkok bereikte...het was 4 uur 's ochtends. Vervolgens werd door de snobbige bus stuwardes de deken van ons afgerukt en moesten de stoelen recht op gezet worden. Het was nog zo'n 20 minuutjes rijden... we waren iig goed wakker toen we om half 5 aankwamen in Bangkok.
Haha wat een heerijke rit was dat, en wat was onze miss bus madame vriendlelijk. Ik werd ook straal door haar genegeerd, hierdoor ging ik alleen maar meer vragen stellen;)
Ze weten je te entertainen.

Laos is echt een onwijs mooi land, de natuur is overweldigend, alleen het enige wat ik echt niet leuk vond aan Laos is het feit dat ze je overal en op werkelijk alle manieren proberen te belazeren. Alles om maar meer geld van de touristen te krijgen. En het vervelende daarvan is, dat het ze nog lukt ook.
Gelukkig bleef het bij mij bij kleine bedragen en heeft de omgeving, bv. de waterval, het goed weten te maken.
Sommige mensen zijn zelfs bestolen. Na hun rit op de slow boot misten ze kleding en slippers en dat soort dingen.
Armoede haalt echt het slechte in de mens naar boven.
Hoe armer het land hoe meer je moet uit kijken. Dit vind ik echt jammer, maar zo is het nu eenmaal.
De ritjes naar de grotten en de watervallen waren heel gaaf, deze leidde door de kleine bamboo dorpjes waar de koeien, geiten en kippen gewoon op straat rond lopen. Alles is lekker basic en niks is overbodig. Je ziet er echt geen overbodige luxe zegmaar. Men werkt, eet en slaapt.
Het was gaaf om een kijkje in het leventje te nemen van de Laos bevolking. Het is leerzaam en je realiseerd je hoe goed wij het hebben in het westen.

Terug ik Bangkok kwam ik, terwijl ik via de KSR (Khao Sarn Road) naar mijn guesthouse liep, een paar Nederlanders tegen. Helemaal uitglaten en blij! Zij vertelde mij het goede en zeer verbazende nieuws:
3-0 GEWONNEN!!!!!! JEE!!!
Ik ben echt trots op onze boys. Nu nog winnen van Frankrijk en het kan met de voor rondes niet meer stuk:p Die wedstrijd ga ik zeker kijken! En niet in een bus zitten:p

Dinsdag 10 juni, na nog een paar uurtjes geslapen te hebben was ik weer fris als een hoentje en klaar voor de grote dag in Bangkok. Ik heb me de hele tijd (redelijk) in weten te houden maar nu mocht het.
Ja, ja ik ga shoppen vandaag!
KSR is een groot shop paradijs! Alle kleine kraampjes en winkeltjes, helemaal goed!
Terwijl ik rond liep zag ik ineens een bekend gezicht. Het was Hannah die ik ken van Sydney. Na even kletsen en veel gezelligheid:p ging ik verder met shoppen en gaan we vanavond gezellig met z'n allen wat eten. Hannah, Jess en Dylan uit Engeland en ik. Een Australie reuni:D
Moe maar voldaan en bepakt kwam ik terug in m'n kamertje. 2 Bikini's, 2 vestjes, 3 jurkjes, een armbamdje en 3 paar oorbellen rijker...en slechts een paar euro's armer. Geweldig!!
Even douchen en daarna gezellig uit eten. We belandde op de Soi Rambuttri waar we heerlijk streetfood hebben gegeten. Het beste eten koop je hier voor 30 bath op straat. Zo'n 0,60 euro cent:D
Daarna was het bucket time. Op naar een klein straat barretje waar je een bucket drank besteld en...leven de gezelligheid van de KSR. We eindigden de avond in een leuke club.

Woensdag 11 juni, mijn laatste dagje in Bangkok. Vanavond neem ik om 6 uur de bus naar Koh Tao.
Wat ga ik doen met mijn laatste dagje in Bangkok? Gezellig met Hanna en Jess naar de MBK. Het grootste shopping oord ooit.
Het is een enorme shopping mall, 8 etages hoog met werkelijk alles wat je je maar kan bedenken. In de bovenste 2 etages is een grote bioscoop gevestigd. Heel gaaf!
Op de andere 5 etages is het shoppen, shoppen en nog eens shoppen.
Hier heb ik me wonder boven wonder toch weten te beheersen. Ik heb voor mezelf alleen speakers en wat make-up gekocht en verder alleen maar kadootjes.
Om 6 uur stapte ik in een nogal warme bus...ojee het zal toch niet. Nee, het koelt vast af als we gaan rijden. Maar nee, dat deed het niet. Nou haha ik en die bussen. De airco was kapot en het was nogal warm in de bus. Gelukkig stopte we na een half uurtje werd de airco gefixed en reden we na 20 minuutjes in een helijk koele bus verder, op naar Koh Tao.