Af en toe moet je risico's nemen

Woensdag 4 juni, heerlijk geslapen!! Daarna uit gechecked en na het ontbijt zijn we met z'n 6e, Ryan, Raoul, Matt, Gina, Tom en ik een scooter gaan huren.
Ik zag het helemaal niet zitten na alle gekke verhalen over enorme schulden en ongelukken. Maar ach...een beetje avontuur kan geen kwaad, daarbij komt ook dat we in Chang Mai zitten en niet Bangkok. Het is hier heel rustig.
Met mijn roze helm en bijpassende zonnebril op was ik er klaar voor. We reden meteen de stad uit op naar ons doel voor vandaag, de tempel boven op de berg. Het was even wennen, maar zodra ik het door had was het echt zo leuk. Haha ik wil ook een scooter:p Het was een automaat met nogal wat power. Op een recht stuk haalde je makkelijk 80 km/h. Maar de weg slingerde naar boven dus deden we rustig aan. Het was echt genieten. Het zonnetje scheen en de weg liep door de bergen omhoog. Het uitzicht was geweldig.
Na zo'n 12 km klimmen kwamen we aan bij de tempel. De scootertjes werden geparkeerd en na ruim 300 treden waren we echt bij de tempel aangekomen. Ik moest een lange broek aan en een sjaaltje om mijn schouders voor dat ik naar binnen mocht.
Het was een mooie grote tempel met een enorme binnen plaats en heel veel kleine tempeltjes. Overal zie je monniken in oranje kledei. En niet te vergeten de boeddha beelden, groot klein dik dun, goud en gekleurd en allemaal even mooi. Dat valt me wel op. Al kom je in nog zo'n klein plaatsje, overal is wel een soort van tempel emt en boeddha beeld en dan schitterend onder houden.
Ieder ging zijn eigen weg. Ik ging een kleine tempel binnen waar mensen gezegend werden door een monnik. Ik vroeg daarna wat er precies gebeurde. De monnik begreep me niet maar wees me dat ik op de grond moest gaan zitten. Ik werd vervolgens ook gezegend door vele onbegrijpelijke woorden en wat waterdruppels.
Ik vond het we gaaf en liep fier en gezegend weer naar buiten:p
Na veel foto's en nog even met z'n allen wat gegeten te hebben reden we al weer terug naar de stad. We moeten op tijd terug zijn om de bus te pakken.
Ik ga namelijk 5 dagen naar Laos!! Ik zit nu helemaal in het noorden van Thailand en ga via Laos terug naar beneden, naar het zuiden. Raoul uit Brazilie en Ryan uit Canada gaan ook naar Laos. Ze hebben weinig tijd en willen het in 5 dagen doen. Dit komt mij super goed uit dus ga ik gezellig met ze mee.
Ik ben echt super benieuwd hoe Laos is en heb er heel veel zin in. Iets minder zin heb ik in de reis er naar toe...
Om 8 uur vertrokken Raoul, Ryan en ik met een mini airco busje naar de grens. Het was ruim 6 uur rijden. We moesten onderweg een uurtje stoppen en overstappen op een ander busje. De weg slingerde non stop maar we hebben de rit overleeft.
Om 5 uur 's ochtends kwamen we aan bij de grens. Hier hebben we nog 2 uurtjes in een hotelletje kunnen slapen. Om 7 uur ging de grens open.

Donderdag 5 juni, om 7 uur vanochtend voeren we met een klein bootje naar de overkant van de rivier, naar Laos. Jee ik ben in Laos, wie had dat gedacht.
We kochten een visa en nu moesten we toch echt een keuze gaan maken welke boot we nou gaan nemen. We twijfelden tussen de speed en de slow boot. Er is ook een bus maar die rijdt heel erg om en doet er super lang over.
De slow boat, het woord zegt het al, gaat heel langzaam. Hij doet er in totaal 30 uur over. Dan vaar je een halve dag en verblijf je in een klein dorpje en de volgende dag kom je dan om 3 uur 's middags aan in LuangPrabang. Aangezien wij maar 5 dagen hebben willen we geen tijd verliezen. De speed boat is dan een optie, die doet er maar 6 uur over. Het nadeel van de speed boot is dat je er nogal wat vage verhalen over hoord. Ieder jaar gaat er iemand dood door een ongeluk, gister was er nog een omgeslagen en ga zo maar door. Na veel wikken en wegen besloten we om het leven een beetje spannender te maken en namen we de speed boot.
Nou wat een avontuur. Ik was super zenuwachtig en toen ik het bootje zelf zag dacht ik echt: ja daaaaaag!!
Het was een heel klein en heel laag bootje. We vroegen of het wel veilig was. Dat was het, de ongelukken gebeuren als je er met te veel in gaat zitten. Nou wat is dan te veel?
6 a 7 is goed, 8 a 9 is te veel.
Nu ging ik even tellen, ojee. Wij waren met 9 en al onze grote koffers. Nouja het zal wel goed gaan. De koffers werden geladen en een zeiltje werd er over gespannen...tegen de regen. Ja ja, het is een open boot. Wat we er wel niet voor over hebben om snel op bestemming te komen. Net voordat we instapte begon het ook nog eens te regenen. Nice...:p
Ik zat naast een lokale jongen die voor bereid was op de regen. Hij haalde een blauw stuk plastic te voorschijn waar onder we redelijk droog blijven. Hoop ik.
Zolang mijn spullen maar droog blijven en we het heel huids maken tot het stadje, ben ik gelukkig.
Het eerste half uurtje was ik echt zenuwachtig en best bang. Het bootje is heel laag en ondiep, je zit in een heel klein bakje met z'n 2e. Zo klein dat je in kleermakers zit moet zitten. Zolang het water van de rivier glad is, is het wel ok. Maar het is een rivier en dus on voor spelbaar. Er was ook een enorme stroming die golfjes veroorzaakte. Doordat we zo snel gingen klapte we op de golven. Help!
De eerste 3 uur leek uren te duren. Het regende de hele tijd en langzaam voelde je de regen aan alle kanten naar beneden lopen.
Halverwege stopte we om te lunchen. De jongens wilde niet meer verder maar ik zei dat we nu toch al halverwege waren en we die laatste helft ook wel zouden overleven. Ik heb ze over weten te halen. De 2e helft waren we veel beter voor bereid, met regenjas en meer kleding aan. Nou dat zie je dan altijd. Ben je klaar voor de regen, stopt het.
De laatste 3 uur hebben we het droog gehouden en kon je goed om je heen kijken. Het was werkelijk schitterend. De rivier liep door enorme groen beplante bergen. Af en toe zag je langs de klant een klein bamboo dorpje maar dat was alles. Puur natuur!! Echt heel mooi.
Doordat het droog was en ik om me heen kon kijken was het veel minder eng en kon ik zelfs genieten van het zonnetje en de wind in je haren...nouja we hadden wel een helm op en een reddings verst aan. Zie je ze zijn gewoon voorbereid op ongelukken. Haha.
Maar goed YES YES YES!! Na in totaal 6 uur met kramp in de kuiten kwamen we aan in LuangPrabang.
Hier namen we een tuk tuk naar ons guesthouse, hebben we gedouched en zijn we wat gaan eten.
Het is hier echt heel anders dan in Thailand. Het is hier iets minder toeristisch en de mensen dringen minder aan.
Het is hier ook allemaal nog iets armmoediger en simpeler.
Dat heb ik helemaal nog niet verteld maar dingen zoals wc's zijn hier vaak van die staan wc's die je door spoelt dmv. een emmer water er in leeg te gooien. Luxe is heel ver te zoeken. Wat ook weer zijn charme heeft.
Wat ik wel bijzonder vind aan dit soort landen is dat de mensen heel creatief worden. De armoede maakt ze van heel weinig dingen maken waar wij echt niet op komen zo geniaal.
Nu moet ik natuurlijk een voorbeeld noemen. Nou alleen al de hutjes op palen die geheel van bamboo zijn gebouwd. Echt gaaf.
Na het avond eten zijn we nog even een drankje gaan doen en daarna naar bed. Dromen over speed boot tochten;)