Goede tijden, slechte tijden....

Vrijdag 16 mei, vanochtend moesten we vroeg op om, om acht uur op de boot The Aristocat te stappen. Een mooie grote catamaran met een mooi front deck die ik meteen wist te vinden.:p Ook vandaag is het stralend weer dus weet ik mijn plekkie.
Het was super rustig op de boot vandaag, dus leek het bijna op een prive boot.
Ik ga vandaag weer drie duiken maken, één met Scott en twee met Mark gezellig.
Het schema is gelijk aan die van de andere boot, dus die zal ik jullie deze keer besparen. Mark had tegen zijn baas gezegd dat zijn vriendinnetje vandaag mee ging op de boot. Met gevolg dat ik niks hoefde te betalen, maar dat is leuk. Ik heb echt een super dag en hij bespaart me zo even $ 250,- :D
Na lekker zonnen op het dek...tja dat moet toch gewoon even genoemd worden, doken we vanaf de boot een prachtige duik. Er waren veel kleine gave visjes. Nemo en zijn pappa, Dorey en zo'n visje die als hij schrikt zichzelf tot een ballonnetje opblaast, waren er ook. Ook zie je hier die schelpen waarin in een tekenfilms altijd een parel zit. Hmm, hoe beschrijf je ze goed. Het zijn van die schelpen die je bij zee meerminnen als bikini ziet. Nouja het is lastig uit te leggen, maar super gaaf om te zien. Sommige zijn wel één meter breed en dan overdrijf ik echt niet.
De tweede duik was ook super. We werden met een speedbootje ergens ver van de boot gedupmt, dit had ik nog nooit gedaan! Ik dook alleen met Mark. Zijn collega's gingen vervolgens allemaal grapjes uithalen. Zo gooiden ze allemaal brood en vis in het water zodra wij erin geplonst waren. Onmiddelijjk werden we omringd door heel veel grote en kleine vissen. Echt gaaf!
Ik kreeg ook bijna de slappe lag onder water. Wat heel onhandig is. je krijgt dan water in je masker enzo. Maar het was ook gewoon grappig. Er waren zes Asiatische mensen die een introductie duik deden. Vraag me niet waarom, maar Asiatische mensen kunnen niet duiken. Dus moeten ze arm in arm in, naast elkaar blijven zwemmen. Dan zit er een instructeur boven en onder de rij Asiaten om ze vast te houden. En wat die Asiatische mensen dan doen is overal wijzen en je ziet ze gewoon proberen: Oh! en Ah! te zeggen. Dat gaat natuurlijk niet met een automaat in je mond. Ik kwam dus zo'n stoet tegen en ik moest zo erg lachen.
Na een heerlijke lunch was het helaas al weer tijd voor mijn laatste duik. Deze was werkelijk prachtig!!
We gingen niet diep, we bleven tussen de één en drie meter diep. Het koraal was namelijjk niet diep en omdat het zonnetje schijnt zie je de kleuren van het koraal heel erg goed. Dit was echt zo gaaf. We zwommen ook echt over, onder en door het koraal. Super gaaf!
Mark had een lijtje bij zich en schreef ook van alles op. Ik ben weer heel wat wijzer geworden. Ik heb ook foto's gemaakt en zal kijken of ik die binnekort online kan krijgen.
Bij de laatste duik kwam Axil ook nog even langs. Dit is een enorme vis van één meter. Ze weet dat ze altijd visjes gevoerd krijgt van de instructeurs en is dus gewend aan mensen. Ik kon Axil ook aaien. Dat was echt super gaaf. Axil is een zij, maar toen ze geboren werd was het een hij. Vandaar de mannelijke naam. Het geslacht van deze vis veranderd van mannelijk naar vrouwelijk als hij volwassen wordt.
Toen we boven kwamen, gooiden de instructeurs weer ladingen vis in het water. Je voelt dan al die vissen lang je zwemmen. Ze zijn dan ook best aggresief en je moet uit kijken dat ze niet in je vingers bijten.
Na de laatste duik. Nu komt het romantische deel van het verhaal Cindy:p
Heb ik gezellig met Mark op het (vandaag) privé dek liggen zonnen en een beetje naar de haventjes zitten kijken, maar aan alle goede tijden komt een einde.
Om vijf uur stond mijn bus al weer klaar om me terug te brengen naar Cairns. Om kwart voor vijf kwamen we met de boot aan in Port Douglas dus na een snel afscheid zat ik weer in de bus...en was het sprookje alweer voorbij.