Touren op Fraser in een pink 4x4
Door: Jamie
Blijf op de hoogte en volg Jamie
05 Mei 2008 | Australië, Noosa Heads
Rainbow Beach is een klein dorpje aan de kust. De kleur van het strand varieerd er van rood, geel, wit, groen, blauw en zwart. Vandaar de naam Rainbow Beach.
Hier heb ik slechts een dagje rondgehangen, om me klaar te maken voor de Fraser Island tour!! De was gedaan e.d. Omdat ik echt een hele dag had ben ik eerst gaan paardrijden op het strand. Zo gaaf! Keihard galoperen op het strand. Daarna ben ik het magische strand gaan bekijken en heb ik lekker fish and chips gegeten:D Een lekker relaxe dagje was het dus in Rainbow Beach.
Dinsdag 29 april, vanochtend ben ik met de Oz Ex bus naar Harvey Bay gegaan. Een klein stadje aan de kust. Hier zag ik Claire ook weer gezellig. We hadden afgesproken in het hostel om vervolgens samen de Fraser Island tour te gaan maken.
In het hostel kregen Claire en ik samen met nog tien andere backpackers, de instructies voor onze island trip.
We vertrekken morgen ochtend vroeg naar Fraser Island. Dit doen we met twee knal roze 4x4 land cruisers. Zo leuk we zijn de enige organisatie met knal roze auto's. Morgen gaan we met de ferry naar het eiland zelf en daar verblijven we dan drie dagen en twee nachtjes.
Na de uitleg/introductie hebben we onze tassen gepakt en onze laatste enorm uitgebreide douche genomen. Want die hebben ze niet op het eiland.
Fraser is het grootste zand eiland ter wereld. We gaan dus heel veel zand zien, voelen en eten;)
Woensdag 30 april, vaochtend vroeg zijn we met de twee four weel drives op naar de supermarkt gegaan, hier hebben we eten ingeslagen voor drie dagen en op naar de ferry.
Hier stonden uiteindelijk zo'n 25 andere 4x4 jeeps klaar om naar Fraser te gaan. We zaten met z'n twaalven verdeeld over de twee jeeps dus hadden we het lekker luxe.
Na veertig minuutjes op de ferry kwamen we aan op het eiland. Met alleen een map, routebeschrijving en verplichte planning gingen we op pad.
We moeten ons echt aan het tijdschema houden i.v.m. de eb en vloed, zodat we niet vast komen te zitten ergens op het eiland.
Na veel gehobbel en gebobbel door de bushes van Fraser kwamen we aan op het strand. Hier gingen we met 80km/h op naar ons eerste doel. Het Wobby meer.
Na een flink stuk touren zetten we de auto's aan de kant en zijn we met z'n allen op naar Wobby gegaan. Na ruim een half uur lopen door de bush bush kwamen we aan bij een prachtig meer. In the middle of no where met niemand anders dan wij. Zo gaaf en zo mooi!
Na het meer, na lekker even "badderen" gingen we opzoek naar een geschikte campside. Dit was al om half vier 's middags. Omdat het hier nu winter wordt en ze de klok hier helaas niet terugdraaien is het om vijf uur al donker. En aangezien we hier op een soort van onbewoond eiland zitten is het hier om 5 uur gewoon pikke donker.
We vonden een goede plek en gingen aan de slag. Zes kleine tentjes en een kook/zit stecky later, waren we klaar voor de nacht.
We hebben heerlijke hamburgers en hotdogs gemaakt en salade en steak. Om zes uur waren we uitgegeten. Omdat het al zo vroeg donker was hadden we het gevoel dat het al heel laat was. Maar de avond was nog jong en dus was het tijd voor een drankje, de kampvuur verhalen, bizarre verhalen, lachen gieren brullen, nog meer drank en gezelligheid. Om negen uur was iedereen behoorlijk aangeschoten en sommigen zelfs wat meer dan dat. Wat erg leuke taferelen veroorzaakte. Zo viel claire van de coolbox af, recht naar achter met de beentjes in de lucht. Heeft een Dingo, doordat wij niet opletten, de vuilnis zak gejat. En besloot Claire vervolgens, omdat ze bang was voor de Dingo's, om onder de jeep te gaan liggen.
Om tien uur was het bedtijd. Wat? Ik kon het niet geloven, maar iedereen was echt dood moe. En morgen moeten we alweer vroeg op.
Donderdag 1 mei, het is alweer mei. De tijd vliegt echt voorbij.
Vanochtend werden de tentjes weer ingepakt en verlieten we om zeven uur ons kamp. Ja je hoort het goed. Om zeven uur! We moesten dus om zes uur op staan!
Vandaag gaan we op naar de Champange pools. Het is mijn beurt om te rijden. O yeah!! Daar keek ik echt al heel lang naar uit.
Het was echt heel gaaf, keihard over het strand en hobbelend door het losse zand en de bush bush. Wat echt nog niet zo makkelijk is. Gelukkig kwamen we niet vast te zitten. Wat gister wel was gebeurd. Ha wat nou vrouwen achter het stuur is een ramp...gister was het toevallig wel een man die er voor zorgde dat we vast kwamen te zitten.
Onderweg zijn we gestopt voor het ontbijt en daarna op naar het strand. Op het strand hebben we de auto's geparkeerd. Wat inhoud: Gewoon aan de hoge kant van het strand.
Er zijn hier geen parkeerplaatsen e.d. Geen parkeerbon risico's heerlijk! Wel hebben ze hier Rangers die checken of je niet te hard rijdt en dat soort dingen. Heel fijn...
Na drie kwartier wandelen kwamen we aan bij de Champange pools.
In de rotsen aan de kust zijn hier een soort pools, baden ontstaan. Hier kan je heerlijk in relaxen en als er een grote golf komt en tegen de rotsen slaat, komt er een spray van water over je heen. Vandaar de Champange pools dus. Echt heel gaaf en super mooi.
Na de pools gingen we terug naar de auto's. Onze pink buddy's!!
Het was alweer tijd om een kamp plek te vinden en ons kamp weer op te bouwen.
Op en om het eiland leeft echt van alles. Haaien, pijlstaart roggen, veel te veel kwallen enzo, schildpadden, roof vogels, reptielen en de meest ranzige, grote spinnen en insecten. En Dingo's!
Dingo's zijn wilde soort zand/vos kleurige honden. Ze zien er heel vriendelijk uit maar zijn echt wild en kunnen heel agressief zijn.
Je moet dus heel goed uitkijken wat je doet. En dat dan met alles. Ze zijn namelijk overal. Vooral 's nachts natuurlijk maar ook overdag zijn ze actief. Vooral zijn ze opzoek naar eten. Je moet dus alles goed opbergen enzo. Gister avond lette we even niet goed op en toen werd één van de vuilniszakken vlak voor onze neus weggepikt door de dingo's.
Vanavond rond het kamp waren er ook weer een paar dingo's. Je moet dan gewoon stil blijven zitten en hopen dat ze snel weer weg gaan. Wat een avontuur!!
Na heerlijke pasta was het weer tijd voor een feestje. Het was super gezellig en wederom om tien uur bed tijd:p
Vrijdag 2 mei, onze laatste dag op Fraser. Na het ontbijt op naar een bush walk van een uur. Die leidde ons naar een prachtige open plek met zand steen, zand heuvels, zandbergen en nog meer zand. Super mooi!
Opzich gaat het best goed met het zand. Ik heb tot nu toe slechts één hap eten met zand gehad en voor de rest heb ik er niet zo veel last van, terwijl het wel echt werkelijk overal zit.
Na de wandeling gingen we naar he hoogtepunt van de tour, Lake Mckenzie. Een super mooi helder blauw meer. Zo helder dat je werkelijk alles onderwater gewoon kan zien. Het is spring water. Dus heel schoon. Je kon het gewoon drinken. Echt gaaf. Het was echt gek om te zien hoe helder het was. Omdat de boden uit wit zand bestaat, is het ook heel licht overal. Na drie heerlijke uurtjes relaxen aan het geweldig mooie meer moesten we helaas weer terug naar de ferry.
Het was echt een geweldige tour. De groep was echt heel gezellig en we hebben heel veel gelachen. We zijn slechts één keer vast komen te zitten, hebben de meest freacky beesten gezien, mooie blunders voorbij zien komen en hebben genoten van de overweldigende natuur van dit kleine maar grote zandeiland!!
En het rijden was top;)
Omdat ik telkens drie dagen in the middle of no where ben en daar dus ook geen internet is loop in een beetje achter met mijn verhaaltjes en foto's.
Ik zal proberen snel weer foto ruimte te kopen en de foto's op de site te zetten.
-
05 Mei 2008 - 07:21
Nico:
Hoi Jamie, zijn de dingo's daar ook zo groot als duitse herders. In Afrika heb ik gezien wat ze met een prooi doen en dan kan je er maar beter bij uit de buurt blijven. Het 4 weel drive ontbrak nog aan je wensenpakket. Staan daar nog wel dingen op en ben je na ons telefoongesprek nog gaan skydiven. Ik heb de CD aan Ria Rijswijk laten zien die vond het gaaf. De CD bij je moeder afgegeven en gevraagd of ze die weer voor vertrek naar India terug wilde brengen. Helaas niet gebeurd. Ik had Thijs gevraagd om er een kopie van te maken maar dat moet nog even op zich laten wachten. Hier prima strandweer. Nog 2 weken en dan zie ik mijn dochter weer. Ben benieuwd hoe bruin en goed je er dan uitziet.
Tot gauw. -
05 Mei 2008 - 11:09
Ruud:
Je kan weer even vooruit wat de foto's betreft.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley