48 uur, 6 vluchten, 6 landen en ik ben in Brazilie

6 Februari om 7 uur in de ochtend stapte ik op mijn eerste vlucht op naar San Juan, in Puerto Rico. Ik had misschien 3 uur geslapen want de laatste avond zijn we toch nog even naar de carnaval gegaan en hebben we een "afscheids" drankje gedronken.
Ik heb niet veel gezien van San Juan want ik was in transit en moest dus een uurtje op het vliegveld wachten.
Om half 11 ging mijn 2e vlucht...op naar Miami in Florida.
Het was zo grappig al die mensen daar op het vliegveld, echt niet normaal! Zo amerikaans allemaal haha.
Ik kwam om 2 uur aan op Miami airport en mijn volgende vlucht was pas om half 8 in de ochtend. Ik had dus 16 uur om rond te kijken in Miami.
Ik heb m´n rugzak in een kluis gestopt en de bus gepakt naar Miami South Beach. The place to be zegmaar.
Voor $1,50 heb ik een uurtje in de bus gezeten en ik wist niet wat ik zag. Heel veel oude, vieze, dronken en vreemde mensen. Best naief om te denken dat alles mooi en niet arm is in Miami.
Na m´n bus avontuur met de gekke mensen liep ik ineens in Miami Beach.
Ik ben even naar het strand gegaan waar ik een lekkere fruit smoothie heb gedronken...what else:p
En daarna naar de bekende winkelstraat, waarvan ik nu even de naam ben vergeten. Met al de winkels om me heen kon ik het niet laten om even te gaan shoppen...:s
Voldaan met een shirtje, short en surf short op zak ben ik daarna sushi gaan eten. (Jawel Jordi hoor je dat...nu alleen nog een surfboard en golven:p)
Ja ik dacht, ik ben er maar 1 dagje dus ik neem het er van. Het was heerlijke sushi!
Ik heb nog even rond gelopen in de winkelstraat vol met chique restaurants, moderne barretjes en trendy clubs.
De straat zelf was vol met prive parkeer plaatsen, waar de ferrari´s braaf op hun eigenaren stonden te wachten tot die waren uitgegeten.
Het oogt allemaal heel chique en modern in die winkelstraat, ook bij het strand is het mooi en de groote dure hotels niet vergeten, maar kom je echter daarbuiten is het niet veel anders dan andere plaatsen. Veel rotzooi, arme buurten en industrie. Maar dat zal ook wel omdat ik in de buurt van het vliegveld was en daar om heen is het nooit heel mooi.
Terug op het ijskoude vliegveld probeerde ik nog even te slapen tot 5 uur. Nou kansloos! Zo koud was het daar!! En ieder kwartier werd er door een onwijs amerikaanse vrouwenstem omgeroepen hoe laat het was:s haha.
Om half 8 ging de 3e vlucht. Op naar San Jose in Costa Rica. Hier was ik weer in transit en vloog na een uurtje met mijn 4e vlucht naar Quito in Equador. Hier moest ik iets van vier uur wachten op mijn 5e vlucht naar Lima in Peru.
Bij alle vluchten zat ik bij het raam en had dus een perfect uitzicht op alle landen. Deze waren van hoog uit het vliegtuig gezien heel mooi. Met bergen en veel natuur, tijdens de landing kwam je echter zo dichtbij dat je zag hoe werkelijk het was. Vol met ´sloppe´ wijken en op elkaar gestapelde huisjes. Met af en toe een mooi huis met zwembad er tussen. Niet meer mooi dus. Redelijk shockkend ook.
Het is jammer dat ik niet meer van de landen heb kunnen zien, dan het gebied rond het vliegveld wat duidelijk niet mooi was.
Om 11 uur ´s avonds ging dan eindelijk mijn 6e en laatste vlucht naar Sao Paulo in Brazilie!!
Ik heb echt zes top vluchten gehad. Geen turbelentie! En ik was blijkbaar toch wel erg moe. Met de eerste vluchten ben ik nog wel even wakker geweest, daarna sliep ik zodra we opgestegen waren en werd ik pas wakker door de hobbelige landingen. En om even te eten natuurlijk:D Ik heb nog nooit zo relaxed gevlogen.
Ik denk trouwens dat ik het record heb verbroken met mijn 6 landen, 6 vluchten in 48 uur!
Het was nog donker toen we aan kwamen in Sao Paulo. De stad zag er van bovenaf mooi uit met al die lichtjes.
Toen ik uiteindelijk het vliegveld uit liep om een taxi te nemen naar het bustation, waar ik had afgesroken met Anna, was het wel anders! Een grote chaos, drukte en stank!
De taxi rit was echt ongelovelijk!! Haha, echt niet normaal. Op de snelweg is het heel normaal dat alles en iedereen je via alle kanten inhaalt, dat er mensen echt op de snelweg zelf fietsen en er groepjes mensen op de vluchtstrook staan te wachten op de bus. En deze stopt daar ook echt. Dat was echt grappig om te zien.
Wat minder leuk is en ik nog heel veel zal zien hier, is de armoede van dit land. In de grote steden zoals Sao Paulo zie je heel veel echte sloppe wijken. Die bij Peru, Equador en Puerto Rico waren er niks bij. Ik snap niet dat de mensen in die wir war van opgestapelde huisjes hun eigen huisje of beter gezegd beschutting van golfplaten en karton, terug kunnen vinden.
Na een half uurtje kwam ik aan bij het bus station en daar kwam Anna al redelijk snel aan. We hebben eerst een uurtje zitten kletsen en hebben toen een busticket naar Rio de Janeiro gekocht. De rit duurt 5 uur...ik had toch al zoveel gereist dus dat kon er ook nog wel bij.
De rit ging echter heel snel omdat we non stop aan het kletsen waren over onze ervaringen tot nu toe.
Anna is al 3 maanden in Brazilie en spreekt inmiddels vloeiend portugees, wat echt heel handig is want niemand kan hier engels.
Tijdens de rit veranderde het uitzicht van een lelijke stad naar een super mooi land vol met groen bebosde bergen. Geweldig!
Aangekomen in Rio namen we een taxi naar ons hostel.
Waar ik nu ook dit berichtje aan het typen ben. We gaan zo lekker slapen en morgen Rio bekijken. Ik ben echt benieuwd en ik heb geen idee wat ik hier kan verwachten.
Nu op naar mijn eerste nachtje in een hostel in Rio de Janeiro in Brazilie!!!!!